Ranitidine HCL-رانیتیدین

فرم خوراکی آن به راحتی از لوله گوارش جذب می شود؛ 2الی 3 ساعت پس از تجویز به حداکثر غلظت خود می رسد. غذا روی جذب آن اثری ندارد. فراهمی زیستی آن به دنبال مصرف خوراکی 50 درصد و 100-90 درصد و به دنبال تزریق عضلانی است. قسمت کمی از آن به پروتئین های پلاسمایی متصل می شود و نیمه عمر برداشت آن 3-2 ساعت است. به طور عمده از راه کلیه در ادرار ترشح می شود. مقدار کمی نیز دفع مدفوعی دارد. دفع آن تابع کلیرانس کراتینین است. در شیر ترشح می شود و از جفت رد می شود و با وجود عدم عبور از سد خونی مغزی، عوارضی روی CNSدارد. در مجموع نسبت به سایمتیدین، با قدرت بیشتری ترشح اسید را مهار می کند. رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده‌های H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند