در موارد سابقه ایجاد واکنش های افزایش حساسیتی به کورتیکوتروپین یا تتراکوزاکتاید، مصرف دارو منع دارد.
مصرف دارو بیماران با سابقه آلرژی مثل آسم مصرف داروکنتراندیکاسیون دارد.
عوارض جانبی
در کل مشابه کورتیکوتروپین است. واکنش های افزایش حساسیتی مثل آنافیلاکسی با مصرف دارو رخ می دهد ولی به طور کلی تتراکوزاکتاید کمتر از کورتیکوتروپین ایمونوژن است.
تداخل دارویی
مشابه سایر کورتیکواستروئید هاست.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر: تتراکوزاکتاید یک پلی پپتید صناعی با خواص عمومی مشابه کوتیکوتروپین است. این دارو به صورت تشخیصی جهت بررسی عدم کفایت آدرنوکورتیکال مصرف می شود.
به دبنال تجویز وریدی، دارو دارای فارماکوکینتیک سه مرحله ای است. سریع الاثر از پلاسما حذف می شود که بیشتر از طریق توزیع در غدد آدرنال و کلیه ها است. دارو به وسیله اندوپیتیدازهای سرم با الیگوپپتیدهای غیر فعال متابولیزه می شود سپس به وسیله آمینوپپتیداز ها تبدیل به اسید آمیده های آزاد می شود قسمت عمده یک دوز تجویز شده در عرض 24 ساعت با ادرار دفع می شود. نیمه عمر نهایی تتراکوزاکتاید حدود 3 ساعت است.