به عنوان بی حس کننده کوتاه اثر سطحی چشم برای انجام اقدامات تشخیصی نظیر نوتومتری، خارج کردن جسم خارجی، زدن بخیه، گونیوسکوپی، ارزیابی خراش قرنیه، آزمون شیرمر، الکتروتینوگرافی، گشاد کردن مجرای اشکی و شستشوی آن، در زمان اتخاب لنز تماسی مناسب و اعمال جراحی مینور چشم نظیر خارج کردن عدسی در کاتاراکت، برداشتن ناخنک، خارج کردن بخیه ها و دبریدمان اپی تلیوم قرنیه.
موارد منع مصرف و احتیاط
در صورت حساسیت به دارو یا مواد مشابه (PABA) و استفاده طولانی به ویژه برای خود درمانی منع مصرف دارد. در صورت وجود عفونت یا التهاب چشم، سابقه آلرژی چشمی و کمبود کولین استراز سرم مصرف این دارو ممنوع است.
بی خطر بودن و کارآیی آن برای کودکان محرز نشده است.
برای مبتلایان به آلرژی، بیماری قلبی یا هیپرتیروئیدی با احتیاط تجویز شود.
عوارض جانبی
استفاده طولانی مدت از قطره های بی حس کننده با عوارض همچون ضایعات اپی تلیالی قرنیه، کندی یا جلوگیری از بهبود آسیب های قرنیه، کراتیت شدید و تیرگی دائمی قرنیه به همراه کاهش بینایی سوراخ شدن قرنیه و اسکار همراه بوده است.
مالیدن چشم بی حس شده می تواند باعث آسیت قرنیه شود.
تداخل دارویی
مصرف هم زمان تتراکایین با قطره های میدرباتیک و سیکلوپلژیک نفوذ پذیری این قطره ها را به داخل چشم افزایش می دهد و اثر این قطره ها را بیشتر می کند. در صورت مصرف هم زمان این دارو های مهار کننده کولین استراز، آثار و احتمال مسمومیت با این دارو افزایش می یابد. آثار سولفانامید ها راآنتاگونیزه محرز نشده است.
برای مبتلایان به آلرژی، بیماری قلبی یا هیپرتیروئیدی با احتیاط تجویز شود.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر: تتراکائین باعث کاهش نفوذپذیر غشای سلول های عصبی نسبت به یون سدیم و در نتیجه مهار دپولاریزاسیون غشای سلول عصبی می شود و از انتشار پتانسیل عمل و هدایت ایمپالس عصبی جلوگیری می کند.
میزان اتصال پروتئینی تتراکائی بالاست. این دارو بیشتر در پلاسما و به میزان کمی در کبد، به وسیله کولین استراز ها هیدرولیزه شده و به متابولیت حاوی PABA دی آمینواتانول تبدیل می شود.
حدود 15 ثانیه پس از مصرف اثر دارو شروع می شود. طول مدت اثر آن به طور متوسط 15 دقیقه است. این دارو به شکل متابولیت های خود از طریق ادرار دفع می شود.