جلوگیری از بروز حوادث تروموتیک شریانی شامل TIA و سکته مغزی در افراد پرخطر و در بیمارانی که سابقه سکته مغزی کامل دارند
موارد منع مصرف و احتیاط
در بیماران مبتلا به ازدیاد حساسیت نسبت به این دارو، اختلالات خونی ( مثل نوتروپنی ، ترومبوسیتوپنی یا اختلالات هموستاز ) خونریزی های پاتولوژیک فعال ناشی از زخم معده یا خونریزی فعال درون جمجمه ای و نارسایی عملکرد کبدی منع مصرف دارد
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مصرف تیکلوپیدین و به همراه تئوفیلین موجب کاهش کلیرانس تئوفیلین و افزایش خطر سمیت تئوفیلین می شود . بدین منظور مقادیر مورد نیاز تئوفیلین باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد . مصرف هم زمان تیکلوپیدین و آنتی اسید ها سطح پلاسمایی تیکلوپیدین را کاهش دهند . به همین جهت لازم است فاصله بین مصرف این دارو حداقل 2 ساعت در نظر گرفته شود . تیکلوپیدین موجب تشدید اثر آسپیرین بر پلاکت ها می شود . بنابراین از مصرف هم زمان آن اجتناب شود . سایمتیدین موجب کاهش کلیرانس تیکلوپیدین و افزایش خطر سمیت آن می شود . تیکلوپیدین چنانچه همراه با دیگوکسین مصرف شود ، موجب کاهش مختصر در سطوح سرمی دیگوکسین می شود . ارزیابی سطوح سرمی دیگوکسین در چنین شرایطی ضروری به نظر می رسد . مصرف هم زمان فنی توئین با تیکلوپیدین موجب افزایش سطح سرمی فنی توئین و بروز علایم خواب آلودگی و بی حالی می شود
مکانیسم اثر
تیکلوپیدین مهار کننده تجمع پلاکتی است که از طریق مهار اثر القایی ADP در اتصال پلاکت به فیبرینوژن و پلاکت به پلاکت موجب افزایش زمان خونریزی می شوند. اثر تیکلوپیدین برعملکرد پلاکت برگشت ناپذیر است و تا پایان عمر پلاکت باقی می ماند. تیکلوپیدین به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود و مصرف آن بعد از غذا جذب آن را افزایش می دهد . این دارو به طور برگشت پذیر تا 98 درصد به پروتئین های پلاسما ( بیشتر آلبومین و لیپوپروتئین ها) متصل می شود . تیکلوپیدین به طور گسترده ای در کبد متابولیزه می شود و بیش از 20 متابولیت آن در پلاسما و ادرار شناسایی شده اند اما معلوم نیست که هیچ یک از آن ها فعالیت فرماکولوژیکی داشته باشند . به دنبال تجویز یک دوز خوراکی 600درصد دارو از طریق دارو و 23 درصد آن از طریق مدفوع دفع می شود