همانند Chlropromazine است با این تفاوت که تیوتیکسن با احتمال کمتری باعث تسکین می شود ولی آثار اکستراپیرامیدال آن شایع تر هستند
تداخل دارویی
ممکن است تیوتیکسن اثر کاهش فشار خون گوانتیدین را مهار کند. استعمال دخانیات ، کلیرانس دارو را افزایش می دهد . برای مطالعه سایر موارد به تک نگار Chlropromazine مراجعه کنید
مکانیسم اثر
تیوتیکسن آنالوگ فنوتیازین های پیپرازینی است. آثار آرام بخشی ، آنتی کولینرژیکی و پایین آورندگی فشار ارتواستاتیک آن کم است اما آثار اکستراپیرامیدال آن بیشتر است . دارو سریع الاثر از راه دستگاه گوارش جذب می شود و در دیواره روده باریک متابولیزه میشود . هم چنین در کبد به مقدار زیاد متابولیزه شده و از طریق ادرار و مدفوع به صورت متابولیت های متعدد دفع می شود . شواهدی از وجود چرخه رودی – کبدی دارو وجود دارد .
حداکثر غلظت پلاسمایی دارو 2-1 ساعت بعد از مصرف دوز خوراکی به دست می آید و نیمه عمر دارو حدود 34 ساعت است در بدن به طور گسترده توزیع می شود از سد خونی مغزی (BBB) و جفت عبور می کند و در شیر مادر قابل ردیابی است