Teicoplanin-تیکوپلانین

مکانیسم اثر:تیکلوپلانین مثل ونکومایسین یک آنتی بیوتیک گلیکوپیپتیدی است که البته نسبت به ونکومایسین علیه سوش های حساس موثر تر است .البته برخی از باکتری های کواگولاز منفی نظیر استافیلوکوک ها به ونکومایسین حساسترند . مقاومت به اثر درمانی تیکوپلانین خیلی سریع در استافیلوکوک ها و انتروکوک ها ایجاد می شود . هر دوی این آنتی بیوتیک ها برعلیه باکتری های گرم مثبت دارای اثر هستند . تیکوپلانین در موش های حساس اثر باکتریوسید دارد ، به جز در برخی از کوآگولاز منفی ها مثل استافیلوکوک ها که ممکن است در آن ها اثر باکتریواستاتیک داشته باشد . این آنتی بیوتیک روی اثر ایمی پنم ها و آمینوگلیکوزید ها اثر سینرژیک دارد . جذب گوارشی تیکلوپلانین از مجرای گوارشی خیلی کم است . به دنبال یک دوز 400 میلی گرمی داخلی وریدی حداکثر غلظت پلاسمایی که یک ساعت بعد ایجاد می شود، عبارت است از 20 تا 25 میکروگرم در هر میلی لیتر . به دنبال تزریق IMآنتی بیوتیک شاهد جذب بالای آن با فراهمی زیستی 90 درصد است که پس از تجویز 3mg/kgIMحداکثر غلظت پلاسمایی یعنی 7 میکروگرم در میلی لیتر طی 2 تا 4 ساعت ایجاد می شود . فارماکوکینتیک این دارو سه فازی است با توزیع دوفازی و حذف طولانی مدت و نفوذ آنتی بیوتیک به CSFخیلی کم است اتصال به پروتئین دارو حدود 95 درصد است و تنها از طریق فیلتراسیون گلومرولی به ادرار دفع می شود که به صورت تغییر نیافته است .نیمه عمر متوسط دارو 30 تا 190 ساعت است که این البته به زمان نمونه گیری بستگی دارد که البته به منظور محاسبه دوز دریافتی نیمه عمر پیشنهادی دارو 60 ساعت است.