کنترل برنکواسپاسم حاد
کنترل آسم مزمن ( برنکواسپاسم متناوب با شدت متغیر)
آپنه پره ماچوریتی
COPD
موارد منع مصرف و احتیاط
در صورت حساسیت مفرط نسبت به ترکیبات گزانتینی ( از قبیل کافئین ) و برای بیماران مبتلا به زخم گوارشی یا اختلالات تشنجی منع مصرف دارد .
درباره نتایج استفاده از این دارو برای کودکتن کوچک تر از یک سال به اندازه کافی مطالعه نشده است . تجویز آن برای کودکان بزرگ تر حتی در دوزهای توصیه شده ممکن است به غلظت سمی دارو منجر شود بنابراین برای کودکان و به ویژه نوزادان با احتیاط تجویز شود .
برای بیماران سالمند ، مبتلایان به COPDنارسایی قلبی ، کورپولمونال ، بیماری کبدی یا کلیوی ،هیپرتیروئیدی ، دیابت شیرین ، هیپوکسمی شدید، هیپرتانسیون ، MIحاد ، و در موارد اشکال در عملکر قلبی – عروقی ، حساسیت به سولفیت و طی دوره بارداری با احتیاط تجویز شود . بهتر است طی دوره شیردهی از این دارو استفاده نشود
عوارض جانبی
تداخل دارویی
آمینوگلوتنماید ، باربیتورات ها ، زغال فعال ، هیدانتوئین ها ، ریفامپین ، سولفین پیرازون ، آگونیست های گیرنده بتا ، کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ می توانند سطح سرمی تئوفیلین را افزایش دهند . آلوپورینول ، بتابلاکرهای غیر اختصاصی ، داروهای مسدد کانال کلسیمی ، سایمتیدین ، قرص های ضد بارداری خوراکی ، کورتیکواستروئید ها ، دی سولفیرام ، افدرین ، واکسن تیروئیدی ، کاربامازپین ، ایزونیازید و مدرهای لوپ می توانند سطح سرمی و تاثیر تئوفیلین را افزایش دهند . تئوفیلین ممکن است خواب آوری ناشی از بنزودیازپین ها را کاهش دهد . استفاده هالوتان برای بیمارانی که تئوفیلین مصرف می کنند ، ریسک بروز آریتمی ناشی از کاتکول آمین ها را افزایش می دهد . استفاده هم زمان از تئوفیلین و کتامین در مواردی به تشنج تیپ اکستنسور منجر شده است . سطح سرمی لیتیوم ممکن است با مصرف تئوفیلین کاهش یابد . تئوفیلین می تواند آثار آرام بخشی پروپوفول را خنثی کند . استفاده هم زمان از تتراسیکلین ها ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی تئوفیلنی را افزایش دهد
مکانیسم اثر
موارد استفاده و مکانیسم اثر تئوفیلین مشابه آمینوفیلین است ، به علاوه این دارو محرک مرکزی تنفس است . تئوفیلین کامل و سریع از دستگاه گوارش جذب می شود .غذا کلیرانس تئوفیلین را ممکن است تحت تاثیر قرار دهد . حداکثر غلظت پلاسمایی دارو 2-1 ساعت بعد از هضم فرم های مایع ، کپسول ها و قرص های بدون پوشش و در حدود 4 ساعت بعد از هضم فرم های آهسته رهش به دست می آید . تئوفیلین به میزان 40 درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود که در نوزادان وافراد دچار بیماری های کبدی این درصد کاهش می یابد . غلظت مناسب سرمی درمانی دارو در حدود 10-20mcg/mlاست .
تئوفیلین در کبد متابولیزه شده و به 1,3dimethlaric Acid و 1methyluric Acid و 3-methyl Xanthine تبدیل می شود و این متابولیت ها از ادرار دفع می شوند . در بزرگسالان در حدود 10% دوز دارو بدون تغییر در ادرار دفع می شود اما در نوزادان در حدود 50 درصد دارو بدون تغییر دفع شده وقسمت تفاوت های بسیار زیادی فردی در سرعت متابولیسم کبدی موجب تغییرات زیاد در کلیرانس ، غلظت سرمی و نیمه عمر دارو می شود . متابولیسم کبدی دارو تحت تاثیر عواملی مانن سن ، سیگار ، بیماری تغذیه و تداخلات دارویی قرار می گیرد.
نیمه عمر پلاسمایی دارو در بیمار آسمی که سیگاری نبوده و ناراحتی دیگری نداشته باشد ، در حدود 9-7 ساعت و در کودکان 5-3 ساعت در بیماران سیگاری 5-4 ساعت و در نوزادان نارس و شیرخواران 58-15 ساعت است . نیمه عمر دارو در افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های قلبی و کبدی افزایش می یابد . تئوفیلین از جفت عبور کرده و وارد شیر مادر می شود
اشکال دارویی
Scored Tab : 200 mg
SR Cap : 200 mg
SR Tab : 100 mg , 200 mg