تسکین دردهای متوسط تا نیمه شدید
تجویز در اختلالات کلیوی و کبدی
موارد منع مصرف و احتیاط
مشابه آنالرژیک اوپیویدی است .
مصرف ترامادول در بیماران کبدی یا کلیوی باید با احتیاط صورت گیرد و در صورت ابتلا به اختلالات کلیوی شدید دارو نباید تجویز کرد .
گزارش شده است که دفع دارو از طریق همودیالیز بسیار به آهستگی صورت گیرد .
ترامادول در بیمارانی که سابقه اپی لپسی می دهند یا مشکوک به تشنج هستند ، باید با احتیاط تجویز شود
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مشابه سایر آنالژریک های اوپیوپیدی است . به نظر می رسد که کاربامازپین باعث کاهش آثار آنالژزیک ترامادول از طریق کاهش میزان غلظت سرمی دارو می شود . ریسک تشنج در بیمارانی که ترامادول را هم زمان با داروهایی که آستانه تشنج را کاهش می دهند مصرف می کند ، افزایش می یابد .
ترامادول جذب نور آدرنالین و سروتونین را مهار می کند رهایش سروتونین را تشدید می کند و احتمالا با سایر داروهایی که انتقال عصبی مونوآمینونرژیک را تشدید می کنند شامل لیتیوم ، ضد افسردگی های سه حلقه ای و SSRIها تداخل می کند . دارو نباید در بیمارانی که MAOIها دریافت می کنندیا حداقل 14 روز از قطع MAOIها نگذشته است ، نباید تجویز شود .
مکانیسم اثر
ترامادول هیدروکلرید یک آنالژزیک اوپیوییدی است که دارای خواص سروتونرژیک و نورآدرنرژیک است. ترامادول جهت تسکین درد متوسط تا شدید مصرف شود .
ترامادول هیدروکلرید از طریق خوراکی ، وریدی و رکتال به صورت شیاف تجویز شود . روش داخل عضلانی نیز قابل تجویز است . دارو را همچنین می توان از طریق انفوزیون تجویز کرد . ترامادول به دنبال تجویز خوراکی جذب شده و وارد مسیر متابولیسم اول می شود . ترامادول به وسیله سیتوکروم P450، ایزوآنزیم CYP2D6 ,CYP3A4تحت Nو Oدی متیلاسیون و همچنین گلوکورونیداسیون و سولفاسیون در کبد قرار می گیرد . متابولیت دارو به نام Oو N دی متیلاسیون و همچنین گلوکورونیداسیون و سولفاسیون در کبد قرار می گیرد . متابولیت دارو به نانمO- دزمتیل ترامادول به صورت فارماکولوژیک فعال است . ترامادول بیشتر به صورت متابولیت هایش در ادرار دفع می شود . ترامادول به طور گسترده در بدن توزیع می شود ، از جفت عبور می کند و به مقادیر اندک در شیر مادر حاضر می شود . نیمه عمرحذب به دنبال تجویز خوارکی حدود 6 ساعت است