فعالیت بیش از حد مثانه همراه با تکرر و اضطرار ادرار یا بی اختیاری ناشی از فوریت
موارد منع مصرف و احتیاط
مواد منع مصرف دارو عبارتند از: بروز واکنش های افزایش حساسیت نسبت به توترودین یا اجزای آن، احتباس ادرار یا معده و گلوکوم زاویه بسته.
در مورد بیماران دچار اختلال قابل توجه عملکر کبد یا کلیه مصرف دارو با احتیاط صورت گیرد.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
ممکن است برخی از داروهای ضد قارچ (مانند ایتراکونازول ، کتوکونازول و میکونازول)، داروهای مهار کننده سیتوکروم P-450 3A4 (مانند آنتی بیوتیک های ماکرولیدی از جمله کلاریترومایسین و اریترومایسین) مقادیر پلاسمایی تولترودین را افزایش دهند، از اینرو دوز دارو را کاهش دهید.
مصرف دارو همراه با غذا، می تواند جذب آن را افزایش دهد، از این پدیده می توان برای افزایش تاثیر دارو استفاده کرد.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر: تولترودین نوعی آنتاگونیست رقابتی گیرنده های موسکارینی است واسطه هردوفرآیند انقباض مثانه و ترشح بزاق گیرنده های موسکارینی کولینرژیک هستند.
جذب دارو خوب و زیست فراهمی آن 77% است. غذا، زیست فراهمی دارو را تا 53% افزایش می دهد. حجم توزیع دارو حدود 113Lاست. 96% تولترودین به پروتئین های پلاسما متصل می شود.
متابولیسم دارو در کبد و بیشتر در اثر اکسیداسیون به وسیله سیتوکروم P-450 2D6 صورت می گیرد و منجر به تشکیل متابولیت 5- هیدروکسی متیله فعال از نظر فارماکولوژیک می شود.
دفع بیشتر از طریق ادرار و بقیه از طریق مدفوع صورت می گیرد. کمتر از 1% دارو به صورت تغییر نیافته و 5 تا 14 % به صورت متابولیت فعال به بدن باز می شود.
نیمه عمر دارو 2 تا 5/3 ساعت است.