صرع فوکال ( خصوصا نوع کمپلکس ) و صرع تونیک – کلونیک ژنرالیزه
ترمور اولیه ( Essential)
موارد منع مصرف و احتیاط
در بیماران مبتلا به پورفیری و افرادی که نسبت به فنوباربیتال حساسیت دارند، مصرف آن ممنوع است.در بیماری های مزمن ریوی ، بیماری کلیه یا کبد و در کودکان هیپراکتیو با احتیاط تجویز شود.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
استازولامید سبب کاهش غلظت سرمی پریمیدون می شود. مصرف هم زمان پریمیدون و کاربامازپین موجب می شود سطح سرمی پریمیدون کاهش یافته و غلظت کاربامازپین افزایش یابد . هیدانتوئین ها غلظت پریمیدون را افزایش می دهند . ایزونیازید ممکن است سبب افزایش غلظت پریمیدون شود . با مصرف نیکوتین آمید، سرعت کلیرانس پریمیدون کاهش می یابد و بدین ترتیب غلظت سرمی آن را افزایش دهد
مکانیسم اثر
جذب : پریمیدون به سرعت و تقریبا به طور کامل از دستگاه گوارش جذب می شود .
دفع : حدود 40 درصد از دارو به صورت دست نخورده و بقیه به صورت متابولیت ها از راه ادرار دفع می شود
مکانیسم اثر:پریمیدون در بدن به فنوباربیتال متابولیزه می شود اما خود پریمیدون نیز دارای فعالیت ضد صرعی است.
نیمه عمر: نیمه عمر پلاسمایی پریمیدون از 10 تا 15 ساعت متغیر است