هیپرتانسیون خفیف تا متوسط
نارسایی احتقانی قلب
سندرم رینود
هیپرتروفی خوش خیم پروستات (BPH)
موارد منع مصرف و احتیاط
در صورت حساسیت نسبت به دارو منع مصرف دارد. مصرف پرازوسین طی دوره شیر دهی توصیه نمی شود. برای بیمارانی که از سایر داروهای ضد فشار خون نیز استفاده می کنند و همچنین برای زنان باردار با احتیاج تجویز شود. بی خطر بودن و کارآیی پرازوسین برای کودکان ثابت نشده است. به واسطه احتمال بروز هیپوتانسیون شدید و احتمالا سنکوپ طی چند روز اول دارو با احتیاط مصرف شود. دارو را از مقادیر کم آغاز کنید و از افزایش شدید دوز دارو خودداری کنید. این مشکل در سالمندان یا مبتلایان به اختلالات کلیوی یا کبدی بیشتر روی می دهد. مصرف پرازسین برای درمان نارسایی قلبی ناشی از انسداد فیزیکی ( همچون تنگی آئورت یا دریچه میترال ) ، آمبولی ریوی و بیماری محدود کننده پریکارد توصیه نمی شود. در مبتلایان به آنژین صدری با احتیاط تجویز شود.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مدرها، پروپرانولول و سایر بتابلاکر ها دفعات بروز نسکوپ همراه با از دست رفتن هوشیاری را افزایش می دهد.
به بیمار توصیه کنید در صورت بروز سرگیجه بنشیند یا دراز بکشد .
ایندومتاسین ممکن است از تاثیر ضد فشار خونی پرازوسین بکاهد .
وراپامیل ممکن است اثر پرازوسین را افزایش دهد و بروز هیپوتانسیون وضعیتی ناشی از آن را تشدید کند.
پرازوسین تاثیر ضد فشار خونی کلونیدی را کاهش می دهد
مکانیسم اثر
جذب: پرازوسین به راحتی از دستگاه گوارشی جذب می شود
دفع: بیشتر دارو به صورت متابولیت ها و 11 -5 درصد بدون تغییر ا ز طریق مدفوع دفع می شود
مکانیسم اثر: پرازوسین با تمایل کم گیرنده های α¬2آ درنرژیک پیش سیناپسی و به طور انتخابی گیرنده های 1α آدرنرژیک پس سیناپسی را بلوک می کند.هر دو گیرنده 1αو α2 در عضلات صاف عروقی به صورت پس سیناپسی وجود دارند و نسبت این گیرنده ها اثر دارو را در آن محل تعیین می کند.
نیمه عمر: 2-3 ساعت