در افرادی که نسبت به ید حساسیت دارند، مصرف پوویدون – آیودین باید بسیار با احتیاط انجام شود. از این دارو برای ضد عفونی سوختگی های شدید یا زخم های گسترده استفاده نکنید، ممکن است عوارض سیستمیک ید همچون اسیدوز متابولیک، هیپرناترمی و اختلال کلیوی عارض شود. این دارو را برای مدت طولانی برای بیمارانی که ناراحتی غده تیروئید دارند یا لیتیوم مصرف می کنند، تجویز نکنید.
توانایی ضد عفونی کنندگی آن در محیط قلیایی و در حضور پروتئین کاهش می یابد.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
چنانچه برروی زخم بیمار علاوه بر این ماده ضد عفونی کنند از بانداژی استفاده شود که حاوی تینکچر بنزوئین باشد، ممکن است بیمار دچار سوختگی درجه 2 یا درجه 3 در منظقه مذکور شود. اگر پوویدون – آیودین و پراکسید هیدروژن با هم مخلوط شوند، ممکن است باعث انفجار شود.
مکانیسم اثر
پوویدون – آیودین کمپلکس ضعیفی از ید و پلی مرهایی به عنوان حامل است. محلول های پوویدون – آیودین به تدریج با آزادسازی ید، آثار خود را بر علیه باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها، پروتوزوآ، کیست ها و اسپورها اعمال می کنند. بنابراین پوویدون – آیودین قدرت کمتری نسبت به فرآورده های حاوی ید آزاد خواهد داشت اما سمیت آن نیز کمتر است.
اشکال دارویی
Mouth wash : 1%
Surgical Scrub (250,1000,3800ml) : 7.5%
Top . oint : 10%
Top.sol . (60,250,1000,3800ml) : 10%
Vag.gel(80g) : 10%
Shampoo (140mg) : 7.5% (در حال حاضر تولید نمی شود)