مصرف هم زمان افلوکساسین به همراه داروهای آنتی اسید حاوی کلسیم ، منیزیم با آلومینیوم موجب می شود تا جذب افلوکساسین کاهش یابد.
مصرف افلوکساسین به همراه آمینوگلیکوزیدها می تواند منجر به اثر سینرژیستیک غیر قابل پیش بینی بوده و حتی می تواند به صورت آنتا گونیست نیز ظاهر شود.
مصرف هم زمان افلوکساسین و اگزاسییلین می تواند منجر به بروز اثیر ادیتیو یا سرژیستیک بر علیه برخی از گونه های استافیلوکوک طلایی حساس به متی سیلین اثری ندارد.
مصرف هم زمان افلوکساسین و ایمنی پنم ممکن است منجر به بروز اثر سینرژیستیک یا ادیتیو برعلیه برخی از گونه های استافیلوکوک ، استرپتوکوک ، سودومونا و انتروباکتر شود.
مصرف هم زمان افلوکساسین و اتامبوتول می تواند منجر به اثر سینرژیستیک برعلیه میکوباکتریوم ایویوم شود. مصرف توام افلوکساسین و ریفامپین معمولا بر علیه استافیلوکوک طلایی بی اثر و یا به شکل آنتاگونیست است. استفاده توام افلوکساسین و مترونیدازول دارای خاصیت ضد باکتریایی ادیتیو یا بی اثر برعلیه باکتری های بی هوازی است ولی تا کنون اثر سینرژیستیک یا آنتاگونیست از این دودارو دیده نشده است. درصوررتی که فردی از وارفارین استفاده می کند، استفاده هم زمان افلوکساسین در وی می تواند منجر به طولانی شدن PT شود. باید با احتیاط همراه باشد و مرتب PT بیمار کنترل شود. مولتی ویتامین های خوراکی یا مکمل های معدنی که حاوی کاتیون های دو ظرفیتی یا سه ظرفیتی هستند برای مثال حاوی آهن یا روی هستند باعث می شوند تا جذب افلوکساسین از روده کاهش یافته و به دنبال آن غلظت آن در سرم کاهش یابد. به نظر می رسد که افلوکساسین مانع از متابولیسم کبدی تئوفیلین می شود.
مکانیسم اثر
جذب: خوراکی
دفع: ادرار
مکانیسم اثر: مکانیسم آن مشابه سیپروفلوکساسین می باشد
نیمه عمر: 5 تا 8 ساعت