پرفیلاکسی و درمان ترومبوزوریدعمقی (DVT) پوپلیته و وریدهای پروگزیمال ترو آمبولی ریه (PE)
پروفیلاکسی ترومبوآمبولیسم در زمان کاردیوورژن یا جراحی در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی مزمن به ویژه آن هایی که دچار تنگی رماتیسمال میترال، نارسایی احتقانی قلب، بزرگی دهلیز چپ یا کاردیومپوپاتی هستند.
درمان کمکی انسداد شریان کرونر در انفارکتوس حادمیوکارد (AMI) به ویژه در بیماران پرخطر نظیر بیمارانی که دچار شوک، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی طول کشیده، انفارکتوس قبلی میوکارد یا سابقه ی DVT یا PE هستند
درمان آنژین ناپایدار
پروفیلاکسی لخته شدن خون در جراحی قلب با گردش خون اکستراکورپوریال و جراحی شریان ها، تزریق خون، نمونه خون آزمایشگاهی، زمان انجام دیالیز ودر محل کاتتر داخل عروقی
تشخیص و درمان انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC) حاد و مزمن
درمان حملات ایسکمی گذرای ناپایدار و سکته مغزی در حال پیشرفت
درمان کمکی آمبولی حاد شریان های محیطی
موارد منع مصرف و احتیاط
بیماران حساس به دارو، افرادی که دچار خون ریزی کنترل نشده هستند، مبتلایان به ترومبوسیتوپنی شدید، افراد مشکوک به خون ریزی درون جمجمه ای، بیماران هموفیلی، بیماران کبدی
عوارض جانبی
تداخل دارویی
مصرف همزمان هپارین با داروهای ضد انعقاد و داروهای مهار کننده پلاکتی مثل ایبوپروفن، ایندومتاسین، دی پیریدامول، هیدروکسی کلروکین، NSAIDs، فنیل بوتازون و آسپرین احتمال خطر خون ریزی را افزایش می دهد. پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها چنان چه همزمان به هپارین مصرف شوند ممکن است موجب افزایش اثر هپارین و اثر احتمال خون ریزی شوند.نیتروگلیسیرین ممکن است موجب کاهش آثار فارماکولوژیک هپارین شود. آنتی هیستامین ها، گلی کوزید های قلبی، نیکوتین و تتراساکلین ممکن است به طور نسبی با عملکرد ضد انعقادی هپارین تداخل ایجاد کند.
مکانیسم اثر
جذب: تزریقی زیر جلدی و ورریدی
دفع: ادرار
مکانیسم اثر: باعث غیر فعال شدن ترومبین می شود و مانع تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می گردد
نیمه عمر:1الی 2ساعت (وابسته به دوز)