ریفلاکس معده به مری
درمان استفراغ ناشی از شیمی درمانی
گاستروپارزی دیابتی
جلوگیری از استفراغ های بعد از عمل
تسهیل انتوباسیون روده کوچک
کمک به تخلیه معده در رادیولوژی
موارد منع مصرف و احتیاط
در شرایطی که ایجاد انقباض در روده به ضرر بیمار است مثل خونریزی گوارشی، پرفوریسیون و انسداد در GI نباید مصرف شود. همچنین در فئوکروموستیوم گاهی باعث افزایش فشار خون می شود و به همین جهت منع مصرف دارد. در اپی لپسی باعث افزایش دفعات صرع می شود و نباید مصرف شود. در صورت حساسیت نسبت به دارو نیز مصرف داروهایی که باعث بروز عوارض خارج هرمی می شوند این دارو منع مصرف دارد.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
فنوتیازین ها به علت ایجاد عوارض خارج هرمی نباید با این گروه استفاده شوند. در بیمارانی که لیتیوم مصرف می کنند با دادن متوکلوپرامید سمیت دارو افزایش می یابد. داروهای سیستم عصبی شامل ضد صرع ها، ضد افسردگی ها و سمپاتومیمتیک ها ممکن است تداخل کند. آنالژزیک های اپیوئیدی و آنتی موسکارینیک ها اثر گوارشی متوکلوپرامید را از بین می برند. این دارو، جذب دیگوکسین را کاهش و جذب آسپیرین و استامینوفن را افزایش می دهد. آثار ضد برموکریپتین دارد و نیز در بیمارانی که از مهار کننده های MAO استفاده می کنند بهتر است استفاده نشود.
مکانیسم اثر
جذب: خوراکی
مکانیسم اثر: گیرنده دوپامین را بشدت و به طور مرکزی مهار می کند. حرکت دستگاه گوارش را در پاسخ به استیل کولین افزایش می دهد. تون دریچه کاردیا را در هنگام استراحت زیاد می کند. با افزایش آستانه تحریک CTZ و تخلیه سریع معده اثر ضد استفراغی خود را اعمال می کند.