پول توجیبی می تواند مشوق خوبی برای ترغیب کودک به همکاری و انجام تکالیف باشد. کودکان باید برای بدست آوردن پول تو جیبی تلاش کنند، نه صرفاً آن را دریافت کنند.
در مورد دادن پول توجیبی به کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی، باید به دقت عمل کرد. به کودکانی که به این اختلال مبتلا نیستند، اگر به مدت یک هفته عملکرد خوبی داشته اند و همه تکالیف خود را انجام داده اند، می توان یک مقدار ثابتی پول تو جیبی داد. در صورتی که در مورد کودکانی که به اختلال کم توجهی/بیش فعالی مبتلا هستند نیز این گونه عمل کنیم، آنها هرگز نمی توانند این پول را بدست بیاورند!
بهترین حالت این است که پول تو جیبی کودک مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی برحسب کاری که انجام می دهد، افزایش پیدا کند. کودک می تواند به ازای کارهای کوچک مقدار کمی پول تو جیبی بگیرد. هرچه تکالیف بیشتری انجام بدهد، پول بیشتری بدست می آورد. این باعث می شود که این برنامه با موفقیت انجام شود. مهم نیست که فرزندتان در طول این هفته چقدر رفتار بدی داشته، مهم اینست که مجبور است به خاطر بدست آوردن پول تو جیبی، کمی کار انجام بدهد.
از فرزندتان بپرسید که در ازای گرفتن پول تو جیبی چه کارهایی را دوست دارد انجام بدهد؟ اگر بعضی از کارها را خودش انتخاب کند، انگیزه بیشتری برای انجام آنها خواهد داشت تا اینکه شما همه کارهایی را که باید انجام دهد را به او تحمیل کنید. برای هر کاری یک ارزش پولی در نظر بگیرید، طوری که به کارهای آسان، پول کمتر و به کارهای سخت، پول بیشتری تعلق بگیرد. صرف نظر از توانایی مالی شما، مقدار پول جیبی باید معقول یوده و ارزش تلاش برای بدست آوردن پول را به کودک یاد دهد.
منبع : سلامت نیوز
