فریاد زدن و جیغ زدن بین 18 ماهگی تا 2 سالگی به اوج خود می‌رسد. این رفتار برای لج کردن کودک با شما نیست. در عوض کودک نوپای شما در حال امتحان کردن صدای خود است که می‌تواند به آن برسد. کودکان نوپا به زودی متوجه می‌شوند که چقدر قدرت در صدای خود دارند. اگر این صدا‌های گوش‌خراش رفتار معمول کودکان نوپا قبل از کلامی است به این معنی نیست که رفتار قابل قبولی است. در اینجا چند ترفند وجود دارد که ما برای جلوگیری از فریاد زدن کودک نوپا استفاده می‌کنیم.
کودک را سرگرم کنید:
از آنجایی که کودکان نوپا دوست دارند حرکات صورت را تقلید کنند هر صدایی را که شما در بیارید کودک نیز آن را در می‌آورد چه داد زدن باشد چه صحبت کردن. در نتیجه بهتر است جلوی کودک شروع به داد و فریاد نکنید.
فضای مناسبی را انتخاب کنید:
اگر نمی‌توانید جلوی جیغ زدن کودک نوپا را بگیرید فضای مناسبی برای تخلیه خشونت کودک پیدا کنید. بهتر فضایی خلوت و ساکت باشد تا باعث اذیت شدن دیگران نشود. کودک را به طبیعت و یک جای خلوت ببرید و بگذارید هرچه قدر دوست دارد جیغ بزند.
ارتباط کلامی مستقیم داشته باشید:
کودکان نوپا باید یاد بگیرند که صدا‌های خوشایند پاسخ‌های دلپذیری دریافت می‌کنند. وقتی فرزندتان با صدای ناخوشایند و فریاد شما را خطاب می‌کند سریعاً پاسخ دهید تا بفهمد که این بهترین صدا برای اقدام سریع است. کودکان نوپا به یادآوری‌های کلامی و اشاره‌ای مکرر برای بازگرداندن آن‌ها به مسیر اصلی نیاز دارند.
با رفتار نادرست کودک مقابله کنید:
اگر در صف تسویه حساب خرید خود هستید و کودک نوپایتان برای یک تکه آب نبات فریاد می‌زند از اینکه خریداران دیگر ممکن است به شما به عنوان والدین بی‌فکر نگاه کنند خجالت نکشید. سعی کنید کودک نوپای خود را به بیرون از فروشگاه ببرید. به کودکان در حال رشد باید آموزش داده شود که چه رفتار‌هایی در چه شرایط اجتماعی قابل قبول است و چه رفتار‌هایی قابل قبول نیست. علاوه بر این نادیده گرفتن جیغ همیشه کارساز نیست.
منبع:
