همه ارتباطات انتخابهای شخصی هستند که نیاز به اعتماد دارند. هیچ ارتباطی را نمیتوان اجباری کرد. فرقی نمیکند شما والدینی باشید که فرزند بیولوژیکی خود را بزرگ میکنید یا سعی میکنید رابطه بهتری با یک نوجوان خوانده یا فرزندخوانده ایجاد کنید، هنگام ایجاد رابطه ممکن است این احساس را داشته باشید که سعی میکنید کسی را با سبک زندگی یا پیشینه کاملاً متفاوت درک کنید.
گوش دهید:
با آشنایی علایق نوجوان خود و زندگی اجتماعی و مدرسهای آنها شروع کنید. اگر متوجه شدید که در مورد هر یک از آن چیزها کاملاً بیاطلاع هستید فقط بپرسید. این به ویژه برای کسانی از شما که در حال ایجاد یک رابطه کاملاً جدید با یک نوجوان هستید مانند والدین رضاعی یا بستگان مؤثر است. یکی از کلیدهای مهم برای ارتباط با نوجوان خود یافتن زمینههای مشترک است. در مورد زندگی خود و اینکه زندگی اجتماعی و کاری شما چگونه است صحبت کنید. نیازی نیست وانمود کنید که همه چیزهایی را که نوجوانتان میگذرد را تجربه میکنید، اما حس مرتبط بودن میتواند برای رابطه شما معجزه کند.
احترام بگذارید:
همهی پدر و مادرها از فرندانشام میخواهند که به آنها احترام بگذارند و نگذارند این احترام از بین برود. در نتیجه زمانی که انتظار بیاحترامی از نوجوان خود را ندارید بهتر است به فرند خود احترام متقابل داشته باشید.
حمایت کنید:
حمایت از نوجوان به این معنی است که در حالی که میخواهید در لحظات خوب در کنار او باشید، به زمانی که او ناراحت است نیز توجه داشته باشید و نشان دهید که میخواهید در لحظات سخت نیز در کنار او باشید. برای یک نوجوان میتواند واقعاً دشوار باشد که وقتی ناراحت است حرف خود را بگوید، بنابراین این زمانی است که شما باید صبور باشید. ثابت کنید که هیچ جا نمیروید و آنها را به خاطر موقعیتشان تنها نمیگذارید. در حالی که در این سن زندگی میکنند به آنها عشق و تشویق نشان دهید.
زمان بگذارید:
ممکن است احساس کنید که نوجوان شما را از خود دور میکند. بگذارید نوجوانتان تصمیم بگیرد و و قت خود را با نوجوانتان بگذارید البته بهتر است از قبل با فرزندتان صحبت کنید تا ببینید میخواهد با شما صحبت کند یا خیر.
منبع:
هیچوقت نمیتونید با ما ارتباط برقراری کنید.