در دوران کرونا چه طور روابط خانوادگی خود را محکم کنیم؟

وقتی والدین از خود و روابط عاطفی خود آگاه هستند و هنگامی که می‌توانند فضایی را برای ساختار فعالیت‌های معنادار خانوادگی که موجب پیوند متقابل می‌شود پیدا کنند، هم آنها و هم فرزندانشان در موقعیت بهتری برای یادگیری مهارتهای اصلی قرار می‌گیرند.

کرونا چه تاثیری بر روابط خانوادگی گذاشته است؟

از هر چهار والدین سه والدین در مورد تعادل مراقبت از کودک، تحصیل در مدرسه و کار حرفه ای خود بدون توجه به سن کودک را تجربه کرده‌اند. شرایط کرونا ممکن است فرصتی مناسب برای بهبود انعطاف پذیری و مدل سازی استراتژی ها و مهارت های سازگارتر باشد. به نوبه خود  چنین مهارتهایی می تواند باعث پیشرفت رفتارهای انعطاف پذیر در کودکان ما شود. همه نسبت به یک موقعیت خاص واکنش یکسانی نشان نمی دهند. توانایی مدیریت احساسات منفی شدید و تغییر ذهنیت ما به دیدگاه سازگارتر می تواند در هر سنی ایجاد شود. از آنجا که مغز ما در انجام یک کار جدید در اوایل زندگی ماهرترین مهارت را دارد ، برای افراد بسیار سودمند است که در این مهارت های اساسی زندگی زودهنگام شوند. این به کودکان کمک می کند تا بزرگسالانی خود با محیط تنظیم و سازگار و در نهایت شکوفا شوند.

والدین در دوران کرونا چه احساساتی دارند؟

توانایی والدین در تنظیم احساسات خود پیش بینی می کند که آنها چگونه و به طور مثال به شیوه های حمایت از والدین اعتماد می کنند. اقدامات حمایتی مواردی مانند آرامش بخشیدن به کودکان در هنگام تجربه احساسات منفی است. مشارکت در استراتژی های حل مسئله با هدف کاهش ناراحتی کودکان و در مورد تجربیات عاطفی کودکان با آنها بحث کنید به همین ترتیب این نتایج حاکی از آن است که فرزند پروری حمایتی با کودکانی همراه است که در مدیریت احساسات دشوار بهتر هستند.  والدین ممکن است نکته ایمنی هواپیما را شنیده باشند که همیشه قبل از کمک به کودک از ماسک اکسیژن خود استفاده کنند: این مورد در تنظیم عاطفی نیز صدق می کند. به عنوان والدین ​​هنگامی که ما مدیریت استرس خود را اولویت می دهیم، عدم اطمینان بیشتری را تحمل می کنیم و درگیر فعالیت های خود مراقبتی مانند ورزش، بهداشت، خواب و آرامش می شویم. این ظرفیت ما را برای پاسخگویی آرام افزایش می دهد. این به کودکان ما می آموزد که آنها نیز می توانند با استرس کنار بیایند.

آیا این دوران فرصتی است تا کودکان رشد کنند؟

فرزند پروری دشوار است و تلاش برای رسیدن به کمال غیرواقعی و غیرقابل تحقق است. در عوض می توانیم مدلی را انتخاب کنیم که اشتباهات و شکست ها می توانند فرصتی دوباره برای رشد باشند ارزش والدین برای یادگیری این مهارتهای اصلی اجتماعی هیجانی برای والدین بسیار مهم است. همانطور که ممکن است آنها را تشویق کنیم که به شناگران ماهر یا ریاضیدانان با استعداد تبدیل شوند. وقتی والدین حمایتی و روابط قوی خانوادگی به طور مداوم فرصت هایی را برای تقویت مهارت های مقابله ای و توانایی تنظیم احساسات فراهم می کنند. اینها همچنین فرصت هایی برای کودکان است که در پذیرش سختی مهارت پیدا کرده و نسبت به موفقیت متعهد می مانند. شیوه های حمایتی والدین به رشد عاطفی و روانی سالم کودکان در طولانی مدت کمک می کند.

1- به عنوان اولین قدم والدین باید ارزیابی کنند که آیا نیازهای عاطفی و روانی خودشان را برآورده می کنند و تمام تلاش خود را برای یافتن ، حمایت یا ایجاد ساختارها یا پشتیبانی برای پاسخگویی به این موارد انجام می دهند. در عوض آنها ممکن است ظرفیت مدل سازی این رفتارهای سازگار را بدست آورند.

2- والدین می توانند درباره مهارتهای اصلی کنار آمدن مانند تنظیم عاطفی بیشتر بدانند. این شامل توانایی توجه و پذیرش (قضاوت نکردن) احساسات ما ، برچسب زدن و افتراق احساسات است. این همچنین به معنای درک سطوح مختلف شدت عاطفی ، یادگیری نحوه تحمل و باز بودن نسبت به تجربه احساسات ناراحت کننده و کنترل احساسات خود با تغییر نحوه تفکر در مورد وضعیت موجود است. ذهن آگاهی و حل مسئله نیز به راحتی از طریق فعالیت ها و درس های خواندن تعاملی قابل آموزش است.

3- والدین می توانند روابط خانوادگی و ارتباط را بهبود بخشند. آنها می توانند این کار را با اختصاص وقت مشترک برای اجتماع اعضای خانواده و پیوند با یکدیگر از طریق فعالیتهایی مانند وقت غذا، بازی در شب یا فیلم و فعالیتهای بیرونی یا ورزشی انجام دهند.

4- والدین می توانند در شناسایی ارزش های متقابل خانواده از طریق فعالیت هایی مانند ایجاد یک نشان ملی ارزش کار کنند. شناسایی ارزشهای متقابل می تواند مفید باشد وقتی که می خواهید زمان مشترک را با توجه به مشترکات و علایق مشترک شناسایی کنید.

کلام آخر:

سختی ها فرصت های تصادفی برای ایجاد مهارت برای تحمل سختی مداوم یا آینده ایجاد می کند. این اصل مقاومت است: پذیرفتن دری که پشت سر ما بسته شده و خوش بینی نسبت به آنچه در انتظار است. والدین با داشتن زمینه های عاطفی و ذهنی بیشتر به عنوان والدین می توانند خانواده های مستحکم تر را اداره کنند.

منبع: theconversation.com