_کمترش کن تا حرفا واست شبیه زهر نشه.
+...چیو؟
_انتظار...
_اینکه از هیچکس انتظار نداشته باشی تلخی حرفایی ک بهت میزنن دیگه شبیه زهر نمیمونه و قلبتو مچاله نمیکنه..چون دیگه واست اهمیتی نداره و گاهی انقدر بهشون میتونی بی حس بشی ک خودتم از سرد بودنت تعجب میکنی...
انتظار از آدما فقط همچی رو برات دردناک تر میکنه وقتی میبینی چیزی ک فکر میکنی نیستن..
+اما همین مارو تبدیل ب آدمهایی با تجربه های متفاوت میکنه..
اینکه اهمیت بدیم و شکست بخوریم،اینکه اعتماد کنیم و زمین بخوریم..
اینکه از آدمایی ک دوستشون داریم انتظار کارهای خوب یا بد داشته باشیم
...
+اگه همه مثل تو فکر میکردن دیگه هیچ اعتمادی ب وجود نمیومد
_من مثل همه نیستم،فکر میکنم این رو ب خوبی فهمیده باشی