یه سوال
کودک آفریقایی که از گشنگی تلف میشه با حدود 3 یا 4 سال سن کارمای چیو پس میده؟
کودکان افغانستانی در جنگ با طالبان کشته شدند اونا کارمای چیو پس دادن؟
با اون سن و سال کمشون که بی گناه بودند گناه پدر و مادر و بقیه هم ربطی به خود شخص نداره هر کس باید کارمای خودشو پس بده دیگه؟
اگه هر کدوممون تو این دنیا جواب پس میدیم پس حسابرسی های اون دنیا لازم نیست!؟؟
جنایت های بیشمار برخی از قدرتمندا که ثروت رو به تاراج بردند و چند میلیون آدم رو کشتند و به کشوری زیادی حمله کردند وقتی سرنوشتشونو میخونی میبینی در نهایت آرامش زندگی کردند کارمایی تو این دنیا ندادند
دنیایی که دو سوم جانورا برای اینکه زنده بمونن باید در طول روز دیگری رو بکشند و بخورن
که انسان هم جز ءی از اون هاست
عدالت اینطور که باید اینجا اجرا نمیشه وگرنه چه لزومی داره دنیا ی بعدی رو خدا بذاره؟
ما آدما و همه ی موجودات به خاطر وحدت وجود همگی به هم و به خدای خودمون وصلیم در قبال هم مسئولیم کارامون مثل یه دومینو رو همه تاثیر میذاره کودکی که تحت خشونت والدین باشه این خشونت رو در بزرگسالی وقتی زور داشت رو جامعه تخلیه خواهد کرد و مثال های زیاد دیگه. تاثیر متقابل کارهامون تو دنیا رو همه قبول داریم ولی لزوما کارما و برقراری عدالت تو این دنیا نمیتونه درست باشه وگرنه اون کودک که خونواده با خشونت باهاش رفتار کرد اما بعد از جدایی از خونواده ی از هم پاشیده اش و ورود به جامعه، آسیب رو به مردم زد! کارما اینجا چی میگه؟ این خشم سزای والدین بوده چرا رسید به جامعه؟
حقیقت تاثیر اعمال کوچک و بزرگ ما رو کل هستی هسش چون ما به هم وصلیم ولی دومینو وار. یکی به تو بزنه تو لزوما به اون نمیزنی چون زورت نمیرسه و اون پشتته ولی همون نیرو رو به روبه رویی که بی گناهه وارد میکنی و اون به روبه رویی خودش تا آخر، تا اون جا که یه حرکت ابتدایی انتقال پیدا کرد به آخری و همه رو ویران کرد