دلم بچگیمو میخواد

سه تا دوست داشتم ،سه تاشونم رقیه بود اسمشون 😂 صبح تا شب خاله بازی میکردیم 

وای اینک قاطی نکنیم با فامیلی صدا می‌زدم ،یکیش هاشمی بود بهش می‌گفتم هاشم لولوخورخوره ..یکیش خانی بود می‌گفتم  خانگولی منگولی ..یکیشم رقیه صدا میزدم 

من با پسرا لج بودم ..یه پسر تپل بود سر کوچمون ، وقتی میدویید قرمز میشد ، می‌رفتیم کرم میریختیم اذیتش میکردیم اونم می افتاد دنبالمون ، تا تکون بخوره ما سریع فرار میکردیم اون از بس تپل بود نمیتونس ،ما هم داد می‌زدیم سیرابی سرخ شده میخندیدیم‌،میرف ب داداشم می‌گفت ابجیتو بگیرم از وسط مثه چوب میشکونم 😂

منم داداشام نمیذاشتن با پسرا بازی کنم 

الهی 

اره انگار دنیا یه رنگ و بوی دیگه ای داشت اون موقع ها قبلا فکر میکردم که هرچی بزرگتر بشم بهتر میتونم با مشکلات کنار بیام ولی الان فهمیدم که اشتباه میکردم هرچی بیشتر بزرگتر میشم بیشتر نمیتونم مشکلاتو حل کنم تنها چیزی که امیدوارم بهش اینه که یه روز بیاد که هممون اونقدر حال دلمون خوب باشه که هرچی مشکله در برابرش سر خم کنن میدونی شاید خیلی رویایی باشه ولی وقتی بچه بودیم هم مواجه شدن با این همه مشکل و درد برامون اصلا تعریف نشده بود شاید الانم یه خوشحالی بزرگ و یه دل پر از ارامش که اصلا انتظارش نداریم در انتظارمون باشه ها؟؟؟؟

منم هرچندوقت یکبار یادش میوفتم همش حس میکنم انگار همین دیروز بودا اگه میدونستم یه روز قراره تموم بشن شاید بیشتر ازشون لذت میبردم شایدم برعکس اصلا نمیتونستم هیچ لذتی ببرم نمیدونم  فقط بعضی وقتا خیلی برام عجیبه که چطوری از اون شدم این