ولی اگه فکر کنیم مقصر فقط خونوادمونن باعث میشه فکر کنیم ما نمیتونیم درستش کنیم پری روز ی کتاب میخوندم
میگفت قبول اینکه تو مقصر بخشی از وضعیت الان هستی بهت این قدرتو میده ایندت رو تغییر بدی
ولی واقعا سخته.خیلی سخته با وجود وضعیت سختی که داری درست رفتار کنی
ادم بزرگی شدن کار اسونی نیست
اصلا امکان نداره خانواده بتونه یاد بده به بچه که با کی باید بگردی
چون تو اون سن بچه فکر‌میکنه مادر و پدر دارن محدودش میکنن، منعش میکنن، بدتر لج‌میکنه (مگه خود ماها نبودیم؟ مادر پدرمون میگفتن برو‌راست، ما از لج‌اونا میرفتیم چپ)
پس همه چی ربط به پدر و مادر نداره
مدرسه
دوست
جامعه ای که تووش زندگی میکنی
و.....
همشون تاثیر دارن رو‌رفتار بچه
اصلا تو یه سنی بچه ها فکر‌میکنن مادر پدر درکشون نمیکنن، نمیفهمنشون چون از نسل قدیمن
فکر میکنن افکارشون قدیمیه و میخوان تحمیل کنن
هر چقدر هم که با زبون خوش و با نوین ترین متد های تربیتی پیش بری بازم تو یه بازه سنی این مشکلات بین بچه ها و والدینشون هست
میخوام بگم درسته مادر پدر خیلی تاثیر دارن رو شکل گیری شخصیت بچه هاشون ولی خود بچه هم مهمه که از اونا تاثیر بگیره یا نگیره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز