سلامعزیزم.من دختر اولم از حدودا هفت هشت ماهگی اینکارو انجام میداد.اونموقع خیلی متوجه نیستن دوست دارن و گاه و بی گاه اینکارو حتی جلوی بقیه انجام میدن.دختر من پاهاشو ب هم فشار میداد متاسفانه پوشک هم بی تاثیر نیست کارم شده بود غصه و گریه .یه مدت تمام وقتم رو واسش میذاشتم و نمیذاشتم وقت خالی داشته باشه اینقدر در طول روز اینکارو انجام میداد ک مثلا اگ یه روز یک بار انجام میداد یا انجام نمیداد یه نفس راحت میکشیدم و خیلی خوشحال بودم.دیگه اگ این یک روز میشد یک هفته ک رو ابرا بودم.فارغ از اینکه از بین نمیره کلا و فقط تو اون بازه زمانی اینکارو انجام نمیده.من حتی دعواش میکردم و گفته بودم زشته و این حرفا ک اصلا اصلا این کار درست نیست .اصلا نباید متوجه بشه ک شما این کارو بد میدونی چون توی خلوتش نهایتا اینکارو انجام میده.
واسه دختر من هی یه مدت قطع میشد هی باز یادش میومد تا الان ک چهار سال و نیمه حدودا یک سال کامل از سرش افتاده بود اما همین امروز متوجه شدم دوباره پاهاشو روی هم میندازه و خودشو فشار میده و تا من میامخودشو جمع و جور میکنه و میخنده وای اون موقع میخواستم مثل بمب منفجر بشم اما دیدم این راهش نیست و ب اعصابم مسلط شدم و هیچی نگفتم و خودم رو زدم ب اونراه.
تنها راه چاره عزیزم اینه ک بهت میگم اصلا عصبانی نشو چون دور ازجون درد بی درمون ک نیست.اول از همه توکلت ب خدا باشه و ازخودش کمک بخواه دوم اینکه ب خودت مسلط باش و تو این زمینه صعف نشوننده چون فقط با محکم بودنته کمیتونی این قضیه رو مدیریت کنی سوم اینکه اگه کم واسش وقتمیذاری یا اینکه مشغول کار دیگه ای هستی فعلا کارتو رها کن.حتی اگمهد میره نذار ترجیحا مهد همبره ک یه مدت پیش خودت باشه. چهارم اینکه عزیز دلم از شب قبل واسش یه برنامه بچین مثلا اگ دخترت از ۹ صبح بیدار میشه برنانه ریزی کن واسش و خودتم سعی کنتو برنانه هاش باشی مثلا از ۹ تا ۱۰ صبحانه ۱۰تا یازده نقاشی تا دوازده کاردستی بعد ناهار بعد استراحت بعد آب بازی و....اینطوری اصلا دیگه نمیره سمتش
اصلا اصلا سعی کندعواش نکنی سرکوبش نکنی نه به خاطر اینمورد کلا سعی کن بدجور دعواش نکنی ک سرخورده بشه چون بچه ها تو اوقاتی کناراحتن خسته آن وحوصلشو سررفته میرن سراغش.پس این سه تا رو سعی کن کلا ریشه کن کنی.
مورد اخرم ک بهت میگم یه وقت شما مثلا سرت شلوغه بعد میبینی صداش نمیاد آوا ک مداااام یواشکی نگاش کن.اما نه طوری ک خودش بفهمه.یا مثلا مدام باهم صحبت کنید ک بدونی سراغ کار نمیره.بعد اگ حس کردی خدایی نکرده میخواد بره سراغش سریع بیا خودت باهاش بازی کن ک از یادش بره.نه اینکه وقتی رفت سراغ کار بیای حواسشون پرت کنی.خدایی این خیلی تابلوئه و بچه میفهمه ک اهااااا پس اینکاره باعث شده مامانم بیاد....و اینکه تا میتونی ببوسش نوازشش کن تو آغوش بگیرش.واسش وقت بذار مطمئن باش ک اگ اینکارا رو بکنی نهایتا تا ۶ سالگی از سرش میفته.
راستی اصلا کتکش هم نزن ببخشید طولانی شد.خواستم اشتباهات منو مرتکب نشی من دعوا کردم سرکوب کردم کتک زدم و....اما فقط عذاب وجدانش واسه خودم موند و دخترم اذیت شد و این قضیه هم برطرف نشد.
موفق باشی عزیزم