اکثر ادما
وقتی عاشق یکی میشی
زمانت رو واسش می زاری
توجهت رو،اهمیت دادنات رو و دوست داشتنات رو
اخرم پشت پا میزنه
ولی اگه زمانت رو به خودت بدی
عشقت رو به خودت بدی
به خودت اهمیت بدی و توجه کنی
به خودت اعتماد داشته باشی و خودتو باور کنی
به جاهایی میرسی که تصورش سخته واسه ادمای عادی
دیدت به زندگی عوض میشه کلا
و وقتی در اون نقطه هستی کسی که لایقشی و هم فکر خودته شاید بتونه دوستت داشته باشه
ولی عشق چیزی نیست که بشه به تنهایی بهش تکیه کرد.