دردودل

هی تذکر تذکر مرسی جوری خوردم کردی که تا صد سال دیگه هیچ مساله کاری دیگه مهم نیست در ضمن منم

 دارم شما رو تحمل میکنم  هی اشتباه هی شرمنده هی شرمنده خستم دیگه تمام 

بعضی چیزا تو مقصری تمام کمال دیگه وقتی نخواستی ولی مقصری 

برو بمیر دیگه اونی ام که نخواد آدم بکشه که بکشه قصاصه  فرقی ام بین عمدی و سهوی نیست چه عمدا چه سهوا اشتباه عقوبت داره! 

 تا میام اوکی شم عقوبت یک اشتباه مثل  آتیش  هرچی تلاشه یهو باهم دود میشه میره هوا منم دیروز همه چیم  رفت خاکسترشم باد برد دیگه هیچ امیدی به اوکی شدنم ندارم چون نمیشه که بشه  

خب منم باید جای اصرار  بگم به درک 

و درضمن دیگه نمیخوام تلاش کنم و کار گنم وحواسم باشه که اشتباه  نکنم چون هزچی سعی کردم اینطور نشه برعکسش شد هرچی به استاد گفتم  ارائه رو متوجه نمیشم  اینپروسه ی من درس نمیدم شما ارائه بدید رو ول نکرد  خب نمیشه  باید ول کرد 

وقتی فلانی ا اون همه کمالات و سواد و تجربه  انقدر تو کارش مشکل داره  و یک هفته ای آب شد ازغصه من بی تجربه ی مخلوطی از مشکلات مزخرف  و شکست های  از اون بدتر   چه انتظاری دارم آخه 

میگن اونی که مادرش ادب نمیکنه روزگار ادب میکنه روزگار بهم گفت  تو عقلت دوساله هست عزیزم  تو بهتره کاری نکنی 

تمام این قصه ی نا تمام

اصلا نباید یک قدم برای کارم بر میداشتم اصلا نباید دلم کار بخواد دلم حفظ کارمو بخواد هیچی اصلا اصلا.... شاید اگه رها  کنم هیچی مهم نباشه برام بهترشه شایدم نشه دوتاشم دیگه مهم نیست از تذکر  اول  من گفتم فوقش تا آخر عمر بی کار میمونم مدتی بود که اینو یادم رفته بود چه خوب یادم افتاد که آدمی  ک انقدر  نابوده  هرلحظه ممکنه آتیش به خرمنش بیفته  این خرمن هرچی تلاش میکنم بال و پر نگیره به آتیش نزدیک تر میشه پس منم هیچ تلاشی نمیکنم  که شاید همینطوری  آماده موند حداقل آتیش نگرفت چمیدونم  

 شایدم این خرمن آتش گرفتنیه بای دیفالت  مثل ..

طبق پست مدیریتی تذکر دادی و طبق اون چه که متوجه شدم من نباید تلاش کنم  باقد رها کنم 

لامصب تموم نمیشه ک انقدر دلم پره ها 

اگر بناست بسوزیم طاقتمان ده و اگر بناست بسازیم قدرتمان ده! ای

ره میخانه  و مسجد  کدام است که  هردو برمن مسکین حرام است...‌