سلام موضوع جالب و در عین حال مهمی رو مطرح کردی عسل بانوی عزیز
اصلا همین توجه شما به این قضیه نشون دهنده ظرافتت هست عزیزم
من خودم یکی از همکاسیهام بود که دختر چاق و قدکوتاهی بود پوست سبزه و عینک ذره بینی و کلی موهای درشت وزبر دور صورتش!
تو اولین جلسه کلاس که صحبت کرد پشت سرم نشسته بود نتونستم ببینم کی داره صحبت میکنه اما صداش خیلی جذبم کرد خیلی شمرده بدون تپق زدن و نازک و زیبا درست مثل گوینده های رادیو
اما بعد کلاس که دیدمش اصلا باورم نمیشد این باشه
ولی ولی ولی انقده اعتماد بنفس داشت که خدا میدونه توی تمام بحثا شرکت میکرد جلوی همه با اعتماد بنفس کامل راه میرفت باور نمیکنین باباش واسش کفش فشن قرمز گلی فرستاده بود خوابگاه ( اهوازی بود) اونم راحت میپوشید و راه میرفت چندتااز خانومای متاهلمون که ساده پوش بودن چنددفعه بهش تیکه انداختن بابت کفشاش اما با لبخند انقد قشنگ جوابشون رو میداد که نه اونا از دستش دلخور میشدن و نه خودش خودخوری میکرد
وقتی بازار میرفتیم مرتب تو بوتیکای شیک شهر میگشت اگه از مدل لباسی خوشش میومد پارچه میخرید میداد خیاط همون مدل اما سایز بزرگشو واسش بدوزه !
همین دوستم با یه پسر خوشتیپ و همه چی تموم نامزد کرد و ازدواج کردن
نتیجه اخلاقی :
درون باید ظریف و زیبا باشه بیرون خودش حل میشه !