مری من بی لیاقت هم اصرار نکردم فقط دوبار گفتم بذارین ببینمش سرم داد زدن که چی رو ببینی نذاشتن..
آخه من ۳ روز زجر کشیدم آخرش روز آخر دوز دارومو زیاد کردن از ۴ صبح تا ۱۱ ظهر هزاران بار مردمو زنده شدم بخاطر همون از عذاب زیاد تو خودم نبودم
راستش از همون شبی هم که بستری شدم انقد گریه کرده بودم بیحال افتاده بودم
دلم از خدای خودم بدجور شکست
عین مرده ها افتاده بودم..
ولی با اینحال باز من باید خودمو میکشتم که نشونم بدن ببینمش ولی نکردم..مرگ لایق من بود نه اون فرشتم..
۸ ماه بگد تو حسرتش بودم موند برا قیامت...
خدایا قیامتتو به پا کن بدجور دلتنگ بچمم
قلبم پر درده همش میگم چرا نرفتم تو سردخانه بگیرمش چرا نرفتم میگم شاید شیر بهش میدادم بر میگشت مثل خنگها من روزهایی پسرم بستری بود چند ظرف شیر میدوشیدم میزاشتم فربزر که نه شیرم تموم شه نه یه وقت کمش باشه همه اون ظرف شی ها با خودم بردم بهشت اباد که بزارم پیشش ولی نزاشتم پسرم گشنه رفت همیشه خواب میدیم میخام بهش شیر بدم یه شب قبل فرشته شدنش اومد تو خوابم ازم شیر میخاست
سلام خانوما خوب هستین؟
ی سوال دارم ازتون
شما بعد اینکه برای بچه هاتون مشکل پیش اومد
واسه بارداری بعدی ؟زمایشی چیزی دادین؟
