پسر من تا یکسالگی به شدت اذیتم کرد با بدبختی میخوابوندم همه چی دست میزد گریه میکرد شیر نمیخورد همه جوره اذیتم میکرد الان ک دوسالش شده همه میگن خیلی ساکت و اروم شده درصورتی ک بچه خواهرشوهرم ارومه اروم بود الان یه اذیت کنی شده ک نگو هم سنن
ای خواهر درست مثل منی دوساله دارم روزارو میشمارم که این بجه بزرگ شه من یه نفسی بکشم ولی چی بگم که روزبه روز بدتر شده بخدا من میفهمم چی میگی پدرمو دراورده بعضی وقتا از حرصم خودمو میزنم
عزیزم بچه خواهر شوهر منم تا ۱۸ ماهگی راه نمیرفت اینقدر آزمایش و... کرد گفتن خوبه بعد دکتر بهش گفت بخاطر اینکه زایمانت طبیعی بوده یه لحظه اکسیژن نرسیده به مغز بچه. نگران نباش یکم کند شده راه رفتنش بعد یکی دوماه بنظرم راه رفت...
بعضی بچه ها هم ذاتا کند هستن
یکم پاهاشو چرب کن که استخوناش تقویت شه
راست میگن، افسردگی بعدزایمانه
منم بعد زایمان اولم کم طاقت بودم و صبرم خیلی کم شده بود
اما نمیدونستم علتش چیه
وقتی فهمیدم طبیعیه و گذراست، خودمو تقویت کردم ،بهتر شدم
شما هم بجای فرار از حقیقت، اون رو بپذیرین
عزیزم منم درکت میکنم ی مادر خسته که هیچی له شده ام اما بین شاید بچه ات ی مشکلی داره که گریه و نق نق داره مثلا پسر منو بهش میگفتن پیرمرد اخمو دائم گریه نق و غر غر و اخم.طفلک رفلاکس و الرژی داشت به خاطر همین اذیت بود .سه سال شاید به تعداد نگشت های دست شب ها 5 ساعت کامل خوابیدم .الانم که 4 سالشه هنوزم مشکل داره و از اون بد تر اینکه یک ساله دارم از پوشک میگیرمش هنوز تو شلوارش پی پی میکنه
به خاطر بچه ی کار خیلی خوب استخدام رسمی از دست دادم دانشگاهم انصراف دادم وگرنه الان ارشد داشتم چون فقط شیر خودم بهش میساخت من که سر کار بودم و رژیم الرژی داشتم نمیتونستم براش شیر بزارم گرسنه میموند
الان همه گیر دادن بچه دوم .یعنی همه میدونن اگر یکی اسم بچه بیاره درجا فحش بارونش میکنما .واقعا سختمه دیگه
مامانای عزیز من دخترم سه سال و نیمشه هر وقت دسشویی کوچیک داره میگه ولی وقتی پی پی داره میره یه پشتی جایی یا میره تو اتاق در و میبنده و ایستاده زور میزنه و تو همون لباسش کارش میکنه یعنی اگه همون لحظه هم متوجه بشم باید در اتاق و هل بدم با جیغ و گریه بریم سمت توالت ....
تشویق تنبیه تهدید همه رو هم اجرا کردم بی فایده است
کسی تجربه داره لطف کنه منو راهنمایی کنه چه ترفندی بزنم یه عمر دعاش میکنم.
عزیزم کی گفته بزرگتر بشه بدتره.
دختر منم تا یکسال دیوانم کرده بود. هیچ جا نمیتونستم برم از دست گریه و جیغش. تا شیش ماهگی که همش تو بغلم بود و در حال دویدن بودم که شاید یه کم ساکت بشه
ولی کم کم انقد خانوم و خوب شد که باورش برام سخته اون روزا رو فراموش کردم. الان 9 سالشه
البته بگم دختر من بدون اینکه بدونیم مشکل داشت
تقریبا یک سالش بود که فهمیدیم کریستال تو ادرارشه و اوناس که از کوچیکی اذیتش میکرده موقع خروج ادرار
من یه دستشویی راحت رفتن برام کابوس شده بود. فقط وقتی کسی خونمون بود یا شوهرم میومد خونه میرفتم حمام غیر از اون امکان نداشت بتونم برم.به معنای واقعی دهنم سرویس شد. بدون اینکه بفهمم تو سه ماه راحت 15 کیلو کم کردم از شدت فعالیت و استرس و اعصاب داغون
به نظر من بچه داری خیلی شیرینه درسته سخته ولی باید شیرینی اش رو در کنارش در نظر بگیری
بزرگ هم بشه اذیت نمیکنه همش بستگی به تربیت داره
عزیزم ما خودمون مگ به همین اسونی بزرگ شدیم
استاتر عزیز سوای احتمال مریضی و مشکل نی نی نازتون تا خودتون به آرامش نرسین بچتون همینه مخصوصا تو این سن شما امتحانی صبح که بچتون بیدار شد پوشکشو عوض کن سیرش کن و نیم ساعت بشین باهاش بازی کن جملات مثبت و خنده ببین تو اون نیم ساعت که واسش وقت میزاری آیا نق نق میکنه یا میخنده و خوشحال میشه
پس تا بچتون هم مث خودتون عصبی نشده و به این وضعیت جیغ و داد عادت نکرده لطفا رویه ی زندگیتون رو تغییر بدین
