من بیشتر شیطون بودم! و وقتی رو یچیزی که بهش علاقه داشتم کلید میکردم، ول نمیکردم دیگه! که اون زمان بازی و کارتون و اینا بود و خسته نمیشدم ازشون، که قبول دارم تقریبا همه بچه ها همینن!
و اینکه به حرف کسی گوش نمیکردم، همیشه میخواستم کارایی ک خودم میخوامو انجام بدم، و هیچ درکی نسبت به خطر نداشتم اصن! انگار هرچقدر اونچیز خطرناک تر بود، برای من جذاب تر بود (هنوزم مقداری همینم البته!! چون هیجان آدرنالین تولید میکنه، و ادرنالین باعث ایجاد دوپامین میشه، و ADHD خیلیش، کمبود دوپامینه)
یکی از اطرافیان ما دانشجوی روانشناسی بود که به مامانم گفت شاید دخترت بیشفعالی داشته باشه و مامانم منو برد دکتر.
و اینکه بیشفعالی یا ADHD انواع داره، و هرکی نسبت بهش یجوره.
همینطور، شیطونی تنها به معنی داشتن ADHD نیست، مخصوصا که میگین با تمرکزش عالیه (تو همه چیز؟ حتی کار هایی که بهش علاقه نداره هم عالیه؟
و یک مشخصه دیگه ADHD اینه که، فرد، اون کار یا حرکت یا رفتار رو، در چند جا و موقعیت متفاوت (حداقل 3تا) انجام بده، مثلا تو مدرسه، محیط خونه، مهمونی ها
همه جا اونطوری باشه و نه فقط محیط خونه.
و بازهم میگم، تشخیص ADHD نیاز به متخصص داره و اگر واقعا حس کردین که پسرتون بیشفعالی داره، حتما پیش دکتر ببرینش، چون از خیلی سختی ها و مشکلات براش میتونه جلوگیری کنه.
همونطور که گفتم بیشتر تشخیص ها وقتی بچه به سن مدرسه میرسه اتفاق میفته، تا اون موقع احتمالا شکتون یا تشدید میشه یا برطرف، نگران نباشید.