تو تاپیک های قبلی خوندم چقدر از جهیزیه زیادت ناراحتی و البته اینم خوندم که قدردان خانواده هستی بابت این همه زحمت
ولی مادر شما شاید میدونسته یسری چیزها هیچوقت نیازت نمیشه ولی چون حالا طبق رسوم یا شاید بخاطر طرز فکر خانواده همسرت که شناختی روشون نداشته تهیه کرده برات
من خودم هفده ساله زندگی مشترک دارم .مامانم مینیمالیست بود جهیزیه هم مینیمال داد هر آنچه که داد مصرف کردم و تا الان کمبودی نبوده شاید خراب شدن و دوباره تهیه شدن ولی زیاد نشدن
اما من اوایل زندگی خیلی حرف شنیدم البته از همسرم اصلا ولی از بقیه بسیار
همسرم که تا آخرین اسباب کشی هم شاکی بود که چخبره اینهمه وسیله خریده مادرت
اما اطرافیانش که نبودشون در زندگی اجتناب ناپذیر هست هیچوقت سکوت نکردن یچیزایی توقع داشتن که نه اون زمان نه حالا که هفده سال گذشته هم خودشون ندارن تو خونه هاشون
اما زخم زبونشون بود
من سنم کم بود اوایل اذیت میشدم ولی کم کم که بزرگ شدم و عاقل دیگه اهمیت نمیدم بحثی هم نمیکنم چون درکش رو ندارن
خانواده شما هم حالا یا خودشون ماکسیمالیست هستن که نمیشه خرده گرفت و اگر نمیخریدن اذیت میشدن
یا بخاطر عرف و رسم و رسومات بیشتر تهیه کردن
در کل خوشحالم که همیشه تو پیامهات قدردانشون هستی
انشاالله همیشه شاد و برقرار باشید در کنار هم