مینیمالیست شدن یعنی چی؟

خدا حفظتون کنه برای هم. آفرین بهت عزیزم🥰

روح همه رفتگان شاد🖤دقیقا همینطوره شاید از ظاهر دارم زندگی عادیمو ادامه میدم.ولی تو ذهنم هر لحظه و ثانیه یادشم و 

دلتنگ و اذیت نبودنش...

پوشیدم نو نیست به اینا که چهارراه می ایستن بدنیست بدم

اره خودمم سالهای قبل همین حدود میبردم. 

دو دست خونگی دو دست لباس زیر.. دو دست مهمونی

سه تا مانتو یکی برای توی راه . یکی مهمونی... یکی هم بازار و تفریح....

😚😍

ببین ما شیرازیم همه داداشا تهران سالی یکی دوبار نهایت سه بار میان اون مدت زن هاشون خداییش خیلی لطف میکنن

توان مالی رو دارن ولی کمکی نمیارن یه جورایی واسه پول خرج کردن سختشون هست اونم که یکی بیاد کارخونه انجام بده واسشون اتفاقا یه خانوم نیازمند جوون هست هر هفته میاد خونشون بهش کمک میکنن اون از خداشه که همچنین پیشنهادی بهش بدیم به مامانم ک میگم میگه نیاز نداریم از نظر خودشون خونه تمیزه مشکلی نداره ولی از نظر من نه جای کار زیادی داره

حتی به داداشا پیشنهاد بدم  با جون دل قبول میکنن که هزینه این مدلی تقبل کنن ولی پدر مادر ناراحت میشن بچه واسشون خرج کنه

واقعا حرفتون درسته باید از حساسیت هام کم کنم این وسط خودم خیلی داغون شدم 

کت شلوار مجلسی که با وزن کم کردن سایز میشه ولی مدلش دوست ندارم و بیشتر اهل شومیز پوشیدنم 

یه شال مشکی که دیروز گفتم سُر هست و یه شال ساده مشکی نخی جایگزینش کردم

من به موضوع سطل و جا دستمال فکر نکرده بودم فقط آن گوشه بود ایده خوبیه ممنون ، جاسیب زمینی پیاز هم دادم رفت و سبد کوچک داشتم مثل دوست عزیزمون جایگزین کردم 

کاش در مورد مینیمال کردن مغزمون و اطرافیان هم صحبت کنیم

بچه که بودم رفتیم به یه روستا عروسی ما شمالیم 

با خواهرزاده ام از پله ها رفتیم بالا رفتیم تو یه اتاق که در چوبی داشت قاعدتا یه فرش قرمز پهن کرده بودند کف اتاق یه طاقچه داشت که یه پارچه سفید روش انداخته بودند وچیزی روش نبود.سمت جنوبی اتاق کنار در یه کمد کوچیک چوبی بود از سر بچگی ونااگاهی البته درش باز کردیم کمد دو طبقه بود یه کم کتاب توش بود ویه شیشه که توش پر از سکه بود از این سکه ها ۲۵ تومنی که وسط اش نقره بود دور اش طلایی 

یه پنجره چوبی هم داشت که باز بود ومنظره اش یه درخت گلابی تو حیاط بود‌.هنوز نمی دونم اسم اون روستا چی بود خونه وعروسی کی بود ولی حس وحال وتمیزی وخلوتی اون اتاق یادمه.شایدم از همون جا جرقه مینیمال بودن تو ذهنم زده شده.

موافقم

به نظرم دو روز آخر هفته اختصاص بدیم به این موضوع.

راستی بچه ها شما بیرون می رید تو کیف هاتون چی می ذارید؟

کیف هاتون خلوت ومرتب؟

ببخشید من خیلی سوال میپرسم چون خانوادم از اینایی هستن که هرچی خاراید روزی به کاراید و نمیتونم بپرسم 

این سبد ظروف مسافرتی خوبه یا بندازم بره

من واقعا ذهنم درگیر هست 

تو کیفم کیف کارت و گوشی و عینک 

وااای منو یاد خونه مادربزرگم انداختین 

مادربزرگم خونه ش تو روستا بود. طبقه بالارو بهش میگفتن بالاخونه یه اتاق بود که حتی سفیدکاری هم نبود و کاهگلی بود ولی همیشه مرتب و تمیز بود. درش چوبی بود باز میکردی دقیقا همینطوری فرش های دستباف قرمز پهن کرده بودن. سمت راست یه پنجره ابی رنگ چوبی داشت با یه پرده توری سفید ساده. گوشه اتاق هم  چند دست لهاف و تشک و بالشت بود که روش یه ملافه سفید رنگ کشیده بودن. روی ملافه هم خودشون با دست گلدوزی کرده بودن

این اتاق مخصوص مهموناشون بود و ما بچه ها معمولا کمتر اجازه داشتیم بریم اونجا. من عاشق اون اتاق بودم اینقدر که خلوت و تمیز و ساده بود 

 ولی وسایل خودشون طبقه پایین هم در حد نیاز بود و چیز اضافه نداشتن اصلا

من اصلا ازینا برای جهیزیه نخریدم و خیلی خوشحالم ازین بابت چون از غذا خوردن تو ظروف پلاستیکی اصلا خوشم نمیاد

اگه استفاده ندارین لزومی نداره نگه دارین، بهتره رد کنین بره