بارداری من تو سن بالا بود خیلی میترسیدم که جوری نباشه.
بدترینش وقتی بود برای اون سونو که میری جنین مشکل نداشته باشه
از شدت استرس که دستور سقط ندن رو به مرگ بودم
روی تخت سونو که دراز کشیدم از شدت عصبی بودن پاهام بشدت میلرزید و میپرید که شوهرمو دستیارش نگهمداشته بودن
تا اعلام نتایج یعنی مردم ها.
اخرش اینکه نتیجه خوب و یه دختر قشنگ دارم ۳سالشه
از وقتی ک فهمیدم باردارم بد بود تاوقتی ک دخترم بیست روزش شدچون توبارداری عین جنازه بودم از مریضی و تهوع و.... بعدشم دخترم زردی داشت و فکر کردم مشکل روده داره همش تواسترس بودم و گریه بعد ک خوب شد و مشکلی نداشت تا الانش برام بهترینه
عاشق. دوره. بارداریم خدا. نصیب. .همه کنه
شیرینی ک فراوون داشت اما وقتی جنسیتش مشخص شد خانواده شوهرم ناراحتی ب بار اووردن ک چرا دختره...اسن در حالیه ک من هر روز دعا میکردم ک دختر باشه........حالا جونشونم براش میدن اما چ فایده
یعنی میشه منم زودتر به روزای خوبش برسم.. من خوب بودم فقط کمی تهوع و کمی بی حالی داشتم.. از وقتی وارد ماه سوم شدم دارم میمرم بس که دلم نمیاد چیزی بخورم و بعدش از شدت گرسنگی تهوع و استفراغ.. چه کنم؟؟؟
بچه اولم رو تو هفته اخر بارداري بخاطر بند ناف از دست دادم،بدترين قسمتش وقتي بود كه با زايمان طبيعي دخترم رو به دنيا آوردم،تصويرش هميشه تو ذهنمه،بعد خدا پسرم رو بهم داد.تصميم گرفتم دوباره باردار شم.بچه بعديم هم تو هفده هفته بخاطر مشكل قلبي سقط شد.خيلي سخت بود،دلبسته ش شده بودم.الان دوباره باردارم،دعا كنيد به سلامتي به دنيا بياد
چقدر ناراحت کننده. برای این طرز تفکر متاسفم.
موضوع تاپیک قبل درباره همین موضوع بود.
