کسی بوده که خانوادش درگیر بیماری سرطان باشن

داداش منم ۱۹ سالش بود زد به مغز استخون زانوش، پای راستش قطع کردن،ولی همیشه خداروشکر میکنیم که زودتر فهمیدیم و کل بدنش نگرفت،و الان سالم و سلامت کنارمونه

من بعد چندسال دارم میخونم خدا کمک کنه ان ششاالله 

سلام عزيزم درخواست دوستي دادم قبول كن بي زحمت براي زن داداشتون

دوستان عزیزم . دایی من تو یک ماه تشخیص دادند که سرطان ریه داره و به کبد زده و رنگش هم زرد شده . هر چی میخوره بالا میاره . بیمارستان کسری بردیمش و هر چی اصرار کردیم بستری نکردن . میگن فایده ای نداره و هیچ دارویی هم حتی ندادند . میگن فقط نه درصد ریه سالمه . تو رو خدا اگه چیزی میدونید بگید . داریم روانی میشیم . مگه میشه تماشا کنیم فقط  . اخه دکترا پس چی بلدن . دایی من هیچ مشکلی نداشت که زودتر بفهمیم

ببخشید دوستان نه درصد از کبد سالمه و البته ریه هم که پر از توده است

با سلام .پدر من هم چند ماه بود هی میگفتن یه جوریم تو بدنم طوفانه دکترا بعد ۳ ماه سرطان تشخیص دادن اما منشا سرطانو پیدا نکردن و بعدشم به استخوان لگنش زد در حدی که از درد گریه میکرد بعدهم یه جلسه شیمی درمانی و بعد یه هفته فوت کردن و ما رو در فراقش سوزوند و اب کرد

سلام کتی خانوم خوبی.میاین جواب بدید زنداداشتون الان در چه حالین.بابای منم چن روز متوجه شدین سرطان مغز با درجه 4 داره. سکوت همه وجودمو گرفته .

بابای منم سرطان مغز از نوع درجه 4 داره.دلم به اندازه همه این دنیا گرفته اس

 دقیقا پدرمم از کمر درد امونش بریده بود یکی میگفت دیسکه یکی میگفت سیاتیکه هیچی رفت ب دستور یه دکتر چکاب کامل داد میزان گلبولای سفیدش خیلی زیاد بود یه سونوی کامل داد و اسکن معلوم شد سرطان کبد متاستاز بمیرم براش روز اخر ک داشت از خونه میرفت کل خونه رو گشت با اینکه دو هفته بود چشماش رو از دست داده بود گفت من دیگه بر نمیگردم وصیت کرد و رفت وقتی داشت همونروز غذا میخورد میگفت این اخرین غذای منه بزارید تا تهش بخورم همون شب رفت تو کما دو هفته بعد یعنی شب تاسوعا نود و چهار فوت کرد و روز جمعه و روز تاسوعا بخاک رفت برای همیشه داغش رو دلم موند😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢

من مادرم درگیر سرطان کولون بودن.ولی بخاطر روحیه خودشون و البته ماها که سعی کردیم با طب سنتی و حفظ آرامش تو محیط خونه، بهشون کمک کنیم تا بعد شیمی درمانی قوای بدنیشون برگرده و به زندگیشون ادامه بدن، 8 سال بعد از جراحیشونو شیمی درمانی و روزای سختمون، تونستیم کنارشون باشیم.و متاسفانه بعد از این مدت و البته اونم در اثر یه تصادف که توده سرطانی ایکه اینبار چند سال نزدیک کبد دیه شده بود، رو تحریک کرد ضربه تصادف و متاسفانه بعد مدت خیلی کوتاهی از دست دادیمشون  

ولی 8 سال یعنی حدود 3000 روز.....ما همه تلاشمونو کردیم تا حداقل قدر روزایی که بودن رو بیشتر بدونیم.هرچند که هنوز هم میگم کاش مادرم زنده بود و وجودش گرمابخش خونمون......

لعنت به این بیماری یکی از اشناهای ماهم سرطان کمر گرفته داغونم دعا کنین 

چند سال گذشته بهاره جون مادرتون زنده هستن ؟

خدا مامانتو رخمت کنه

مادرمم سرطان کولوت داره ای کاش هشت سال زتده بمونه

تازه متوحه شدیم د کل روده رو برداشتن

برا مادرت یادته شروعش چیجوری بود؟

این تاپیک رو بیارین بالا

خدا مادرتو رحمت کنه

جاش تو بهشت باشه

آخرا خیلی زجر کشید؟

من از آخر مریضی مادرم میترسم