به نام خدا
توسل به امام رئوفم
چرا به برنامه ريزي هامون عمل نميكنيم
قسمت دوم
خيلي ازماها برنامه رو ميريزيم
خيلي هم خوب و حساب شده ميريزيم ، متناسب با توانايي و زمانمون،
ولي وقتي نوبت به عمل ميرسه مبتلا به سندرم شنبه ميشيم
مثلا ميگيم بذار از شنبه شروع كنم
اما شنبه كه مياد ميبينيم ٢٨ماه هست و ميگيم خوب بذار از اول ماه شروع ميكنم
و بعدش تصميم ميگيريم از ماه رمضون شروع كنيم و به همين ترتيب لحظه هاي گرانقدرمون رو از دست ميديم
الان كه برا زندگيم برنامه ميريزم خيلي خيلي بيشتر از قبل قدر زمان روميدونم
اينكه راجع به تصميماتم فكر ميكنم و بعد ميبينم زمانم محدودتر از اونه كه بتونم همه كتاب هايي كه دوس دارم رو بخونم ، همه كلاس هايي كه دوس دارم روبرم و... باعث ميشه قدر زمان رو خيلي بيشتر از قبل بفهمم.
پس هر لحظه اي از روز و هر زماني از هفته و ماه هستيد زمان شروع برنامتون رو همين الان قرار بديد !
همين الان كه حس تكاپو پيدا كرديد شروع كنيد كه بتونيد با انجام برنامتون اين حس رو تو خودتون ابقا كنيد
وگرنه شايد اون شنبه اي كه منتظرش هستيد حس تكاپو و هيجان حالا رو نداشته باشيد،
يه چيز خيلي مهم كه اگر بتونيم بهش عمل بكنيم خيليييي كارها برامون ساده ميشه
تبديل كارهاي خوب به عادته
مثلا حتما خيلياتون مسواك زدن براتون يه عادت شده،
يا خيليا هستن كه اتوماتيك وار كارهاي خونشون رو انجام ميدن بدون اينكه اصلا فكر كنن
يا رانندگي كه ابتدا كه ادم ياد گرفتنش رو شروع ميكنه جاانداختن دنده وهمه كارهارو به سختي وبا تامل انجام ميده اما چند وقت بعد
تمام اون كارها رو حتي بدون لحظه اي تامل به صورت اتوماتيك وار به انجام ميرسونه،
خوب چطور ميشه كه يه كاري مثه مطالعه رو بتونم برا خودم تبديل به عادت كنم؟؟
راستش با خودم فكر كردم ديدم هيچ چيزي الان برا من عادت نيست متاسفانه
بجز دوتا كار؛١.چك تلگرام🙈🙈
٢،درست كردن غذا
اين دوتا در حال حاضر تنها كارهايي هستن كه برام تبديل به عادت شدن
و بدون اينكه بخوام خيلي روش فكر كنم انجامشون ميدم
راستش من وقتي وارد خونه همسرم شدم
اصلا و ابدا اشپزي بلد نبودم
حتي اصول اوليه اشپزي رو
خوب يادم مياد كه مادرم شب خواستگاري اعلام كردن كه دختر ما هيييييچ كاري بلد نيس و نبايد ازش توقعي در مورد اشپزي و كار خونه داشته باشين
خوب چي شد كه اون دختر لوس كه تو عمرش اصلا اشپزي نكرده بود الان بدون لحظه اي درنگ هرروز سر تايم خاصي پاميشه غذا درست ميكنه??
چاراز داهيگ توي كتاب قدرت عادت عنوان كرده
اگر یک فعالیت مثبت را ۲۱ یا ۳۰ روز متوالی انجام دهیم تبدیل به عادت می شود
پس اگر بتوانیم حداکثر ۳۰ روز متوالی دقیقا در یک زمان مشخص با شرایط مشابه کاری را تکرار کنیم
در روز سی و یکم آن کار را از روی عادت انجام میدهیم
با این روش می توانیم کارهای سخت و مهم خود را تبدیل به عادت کنیم
نكته خيلي مهم اينجا اينه كه حتما در زمان مشخص !! انجام بشه
مثلا براي مطالعه وقتي ميخوايم با يه ساعت مطالعه در روز شروع كنيم
نميشه يه روز مطالعه رو صبح انجام بديم و به روز شب
بايد تقريبا اين كارو در يه محدوده مشخص به انجام برسونيم
پس جدول برنامه ريزيتون رو يه نگاه بندازيد و برا كارهايي كه توش نوشتين به محدوده زماني مشخص كنيد
ادامه دارد...
@myrebirth
به نام خدا
چي ميشه كه به برنامه ريزي هامون عمل نميكنيم؟؟
قسمت اول
چند سال پيش بود كه كتاب ((راز )) رو پيداكردم .يادم نيست كامل خوندم يا نه،
ولي خوب يادمه كه همون روزا فضاي مجازي پر شده بود از حرف از ((قانون جذب))
و هنوز هم خيلي ها دنبالش هستن ...
من نميخوام اين قانون رو تاييد يا رد كنم.
ولي ميخوام بگم خدايي كه مارو خلق كرده خيلي وقت پيش وخيلي زودتر از اين به اصطلاح دانشمندان و نويسندگان به چيزي شبيه قانون جذب اشاره كردن
((لئن شكرتم لازيدنكم و لئن كفرتم ان عذابي لشديد))
اگر شكرگزاري كنيد، قطعا بر نعمتهاي شما مي افزايم واگر كفران نعمت كنيد، همانا عذاب من شديد است،ايه ٧.سوره ابراهيم
خدايي كه از شكر ما بي نيازه و با كفر ما ضرري بهش نميرسه چي ميشه كه دوس داره ما شكرگزار باشيم و كفر نعمت نگيم؟؟
قطعا خدا دوس داره ما مثبت فكر كنيم
وقتي ما به داشته هامون فكر ميكنيم
سرشار از انرژي مثبت ميشيم و خدا اين رو دوس داره و عوضش بهمون جايزه ميده و چند برابر بهمون نعمت ميده ، و وقتي ميخوايم به نداشته هامون فكر كنيم و غر بزنيم وانرژي منفي به همه جا ساطع كنيم خدا هم بدش مياد قطعا و در ازاش قراره مارو عذاب كنه😨😨😨
پس خدا در مورد انرژي هاي مثبت و منفي اصلا شوخي نداره با ما و انقد قاطع با ما صحبت كرده،،،
حالا اگه برا وقت و فرصت دعا كنيم و بخاطر فرصت هايي كه داشتيم شكرگزاري كنيم چي؟؟
خدا ميتونه بيست و چارساعت رو برا ما چهل و هشت ساعت كنه؟؟
البته خدا از راه هاي ديگه اي وقت رو برا ما مضاعف ميكنن
از راه بركت دادن به وقت و زمان ما
كه خودم بارها تجربش كردم،
گاهي از يه زمان كوتاه خيلي فيض بردم و گاهي در يه زمان طولاني هيچ كاري رو از پيش نبردم.
اولين روزها كه كارتونو شروع ميكنيدو
روي برنامه ريزي كردن زوم ميكنيد
شروع كنيد زمان هايي كه به برنامتون عمل كرديد از خدا تشكر كنيد
و بعد دعا كنيد كه خدا كمك كنه كه به برنامه هاتون پايبند باشيد
جداي از نيروي ملكوتي و معنوي كه من شخصا به وجودش اعتقاد دارم،
يه حسن خيلي بزرگ ديگه هم داره
و اون اينه كه وقتي چندين و چند بار تو روز دعا ميكنيد و شكرگزاري ميكنيد در واقع چندين بار ذهنتون به سمت برنامه هاتون ميره
وكيه كه ندونه افكار ما مستقيم با عمل ما در ارتباطه
وقتي در طول روز بارها به برنامه ريزيم فكر كنم ناخود اگاه به سمت انجامش هم ميرم،
دوم اينكه به خودتون قول بديد حتي حتي حتي اگر به هيچكدام از قسمت هاي برنامتون عمل نكرديد
فقط و فقط يه قسمت از برنامه هست كه بايد به اون يك قسمت تحت هرشرايطي عمل كنيد و اون اصلا كار سختي نيست
پركردن جدول روزانه در پايان شب
حتي اگه شب فراموش كرديد يا انقد بي حوصله بوديد كه نتونستيدپرش كنيد،
در اولين فرصت ممكن روز بعدش اين كارو انجام بديد
حتي بازم اگه اتفاقي افتاد كه نشد
دوروز بعدش ، مال دوروز رو يه جا پركنيد.
حتي اگه امتيازتون تو اون روزا كلا صفر باشه.
اينجوري كم كم اون برنامه اثرخودش رو ميذاره
و اگرتوي برنامتون پيشروي نداشتيد به هيچوجه نااميد نباش
كه نااميدي فقط از جانب شيطانه
خدايي كه بارها در قرانش ((لاتياسوا)) و (( لاتقنطوا)) رو آورده، نااميدي رو دوس نداره،
پس نااميد نباشيم.
برا خودتون يه كاراي اسوني رو قرار بديد كه شب ميتونيد بهشون پايبند باشيد
مثلا من موقع پركردن برنامه روزمره در پايان روز
يه دونه لغت زبان و مسواك زدن رو كه ميبينم همون لحظه پاميشم انجامشون ميدم و بلاخره يه امتياز كوچيكي از اين قسمت ميگيرم.
درسته كه اون لغت زبان وقت زيادي از من نميگيره اما وقتي جمع ميشه خيلي ارزشمنده
و پايان هفته هفت تا لغت جديد رو بلدم.وقتي ميخوايم برنامه رو شروع كنيم يهو سخت گيري هاي بيش از اندازه برا خودمون نداشته باشيم
مثلا مني كه روزي نيم ساعتم درس نميخوندم نميتونم يهو روزي ده ساعت بخونم
پس واقع بين باشم و هفته اول رو با نيم تا يه ساعت شروع كنم و بعد اگه پايبند بودن كم كم زيادش كنم
و باور داشته باشم كه
((فمن يعمل مثقال ذره خيرا يري))
حتي كوچيكترين و كمترين تلاش هاي من رو حتي همون يه دونه لغت زبان رو كه خوندم خدا ميبينه وبهش بركت ميده ان شالله.
هيچ كاري و هيچ موفقيتي يه شبه به دست نيومده ،همين اعمال كوچيك جمع ميشه و يه موفقيت بزرگ رو ميسازه
خوب يادم مياد كه سال اول دبيرستان كه بودم تازه وارد مدرسه تيزهوشان شده بودم
همه بچه ها يا راهنمايي تيزهوشان و نمونه بودن يا كلاس تيزهوشان رفته بودن خيلي چيزاي دبيرستان را توراهنمايي خونده بودن و فقط من بودم كه از يه مدرسه دولتي و بدون كلاس وارد تيزهوشان شده بودم.
وقتي معلم فيزيك اومد سر كلاس و گفت كه انرژي جنبشي رو همتون بلديد ديگه؟؟
و شروع كرد از روي دفتر اسامي رو صدا زدن كه درس بپرسه و من مثل بيد ميلرزيدم و ميترسيدم كه پاي تخته برم چون بلد نبودم و همه بچه ها مثل اب خوردن بلد بودن
يا وقتي دبير شيمي مون پرسيد كه ارايش الكتروني رو ب
اون موقع درگیری ذهنتون کمتر بود
تو سن دبیرستان فکر کنم همه ی آدما همینطور که شما گفتین باشن
مستقل بودن فقط معنای تمکن مالی نیست یا اینکه باهمسر زندگی کردن
داشتن هنر یا بلد بودن کاری یا از نظر ذهنی، انقدر که خودتو باور داشته باشی و موفق باشی تا حتی احتیاج به توجه کسی نداشته باشی
بعد از موفق بودن همه چی سمتت جذب میشه
بلديد ديگه؟؟
من گفتم بلد نيستم و همه سرها به سمت من چرخيد كه كيييي بلد نيست؟؟
اون روز از يكي از بچه ها خواستم دفتراشو برام بياره و شروع كردم ب خوندن و هرروز چند صفحه ميخوندم و مني كه به عنوان شاگرد تنبل كلاس شناخته شده بودم ترم اول شاگرد سوم و ترم بعدش شاگرد اول كلاسمون شدم،،
پس ميشه با يه تلاش كم ولي ((مستمر))
از صفر به بيست رسيد
پس تا اينجا : با شكر گزاري و دعا و هر راهي كه بلديد ذهنتون رو چند بار تو روز متوجه برنامتون بكنيد.
و خودتون رو تحت هرررر شرايطي موظف كنيد كه جدول برنامه ريزي روزانتون رو پركنيد
و واقع بين باشيد و از اهداف كم و كوچيك شروع كنيد
قسمت بعدي (دوم )رو به اينكه چه جوري بعضي كارها رو تبديل به عادت كنيم اختصاص ميدم ان شالله
@myrebirth
