در مورد اون سوال و جوابها و بحثهای قبلی خودمم همون اول گفتم که اصلا الان بچه های ما تو سنی نیستن که این موضوعات رو براشون توضیحح داد و معمولا مطرح هم نمیبشه محمدآیین هم به همین اندازه که بچه رو از بیمارستان میارن قانع شده بود اما خوب حرفای خواهر زادم باعث شده بود یه سوالاتی بپرسه من اندازه الان آیین نبودم که اون فکرا رو میکردم اما نمیخام جوابی به این بچه بدم که دو سال بعد مجبور شم با یه جواب دیگه ابهاماتشو برطرف کنم هنوزم اعتقادم اینه که اشاره به بیروت اومدن بچه از ناف جواب خوبیه چون به طبیعت نزدیکتره و باور پذیرتر واصلاااااااااااااااااااااا موافق نیستم به بچه در مورد سزارین و عمل جراحی چیزی تو این سن گفته بشه (حداقال تا 5-6 سالگی) و برام عجیبه که چرا خیلی ها به این موضوع توجه ندارن یاقبول ندارن از نطر بچه بریدن شکم و...یه رفتار خیلی خشن و ترسناکه اصلا فکرشو بکنید همون قدیم که سزارین نبود مادرا چی به بچه هاشون میگفتن(شایدم بچه های اون موقع مثل الانی ها اینقدر کنجکاو نبودن
) خودم دو مورد از این وحشت دیدم خواهر کوچیک خودم وقتی حدودا 5سالش بود اولین باری که در مورد جراحی و بریدن شکم چیزی شنید خیلی وحشت کرد و حالش بد شد هنوز اون حال خواهرم رو یادم نیمره البته خوب دخترها شاید احساساتی تر باشن اما تا حدودی مشابه همین وضعیت رو در مورد آیین دیدم که با حالت ناراحتی اوند پیشم وگفت مامان من وقتی نی نی بودم و تو شکمت بودم خانم دکتر به شکمت چاقو زد؟؟؟ بچم برای من ناراحت بود که چرا به خاطر بیرون اومدنش باید به شکم من چاقو میزدن و منم گفتم نه مامان از نافم اودی بیرون نافم بزرگ شد تو اومدی بیرون دوباره نافم کوچیک شد بعد چنان ذوق و خنده ای کرد و اروم شد از اینکه شکم منو نبریدن!!!!