دوستای گلم من چند صفحه آخرو خوندم، پیام هاتون رو خوندم خواستم بگم به خودتون حق بدین اگر ناراحتین یا فشار روحی حس میکنین، یا بچه بقیه رو میبینین دلتون میخواد و ...
به خدا این راه خیلی خیلی سخته، مخصوصا برای ما خانم ها! فشارش واقعا زیاده، بعدم اون حجم از هورمون و ... واقعا آدم رو بهم میریزه
ما هم آدمیم یه ظرفیتی داریم، حق بدین اگر احساس افسردگی میکنین یا گریه تون میگیره، تا کجا آدم میتونه بلاتکلیفی و شکست رو هی تجربه کنه و هیچیش نشه. ما همه با امید اومدیم تو این راه، خوب هر بار امیدمون نا امید میشه بهم میریزیم، حقم داریم
من خودم هیچ وقت حال بار اولم رو که با ۹ تا فولیکول بالغ پانکچر کردم، بعد بیهوشی بهم گفتن یه تخمک هم نداشتی یادم نمیره🥺 واقعا احساس میکنم هیچ وقت اونقدر حالم بد و تلخ نبود. قشنگ تا چند ساعت کاملا شوکه بودم. فکر میکردم اشکال نداره حالا دیگه طبیعی نشد با ivf بچه دار میشم. بعد یهو اون موقع احساس کردم این راه هم جلوم بسته شده....
واقعا فقط ماها میفهمیم این راه چه سختی هایی داره، بقیه فکر میکنن دو تا آمپول و یه عمل ساده اس، نمیدونن چقدر پشتش دوییدن و نا امید شدن و پاشدن دوباره و .... هست.
خلاصه که به دل خودتون حق بدین و به این قوی بودن تون و اومدن تو راه افتخار کنین. هر جای راه هستین تا همینجاش هم کلی کار بزرگی کردین❤️❤️❤️