الان خوابگاهم . قراره چهارشنبه ناهار برگردم خونه.
همه ی هم اتاقیام رفتن فرجه. من تو اتاق تنهام 🥲
در کمال ناباوری یه هفته زودتر از موقعی که باید، پریود شدم، چهارشنبه م یه امتحان دارم که هیچی واسش نخوندم... کلا چند تا مورد ضد حال جمع شدن کنار هم، گند بزنن به حالم... کاش اینجا نبودم واقعا خونه بودم😭
سلام. منم چشیدم تنهایی....
در شهر دیگه
مهمانسرا خلوت و خالی بعضا
از صبح ۵ شنبه تنها تا شب
بالاخره میری خونه و درس خواندن اونم در خوابگاه سختی های خودشو داره اجازه نده این سختی ها و شرایط جسمی بر هدف ات که درس خوندن است اثر نا مطلوب بزاره
یا روزایی که آف سومم بود باید عصر منزل رو بقصد غربت ترک میکردم تا چند روز
سال ۸۷ دانشجو بودیم
فقط منتظر بودیم پنجشنبه بشه بریم خونه ،همه هم اتاقی هام میرفتن
میدونی خیلی زود ۱۷ سال گذشت ،باورت نمیشه به چشم بر هم زدنی
من الان آرزو دارم بازم یک ماهی برگردم تو اون اتاق,تو اون دانشگاه
همش پیش خودم میگم چرا بیشتر تفریح نکردیم
چرا با دوستامون بیشتر بیرون نرفتیم.
نزدیک محرم هست نماز و زیارت عاشورا بخونید. واس هرکس در مسیر دنیا سختی هایی وجود داره
