ای دل♥️

گفتی چرا به دشمن خود می‌سپارمت؟!

ای دل مرا ببخش! جوابی ندارمت

ای دوست هرچه هست تویی، هرچه نیست من

مغرور، من! که هستی خود می‌شمارمت

بی«رنج» عشق، گنج تو ای چرخ روزگار

چندان بها نداشت که طاقت بیارمت

گر قلب من دمی بتپد جز به یاد دوست

ای بار زندگی! به زمین می‌گذارمت

اکنون که از بیان غم عشق عاجزم

می‌بوسمت به اشک و به بر می‌فشارمت

پروانه‌ها به پیلە‌ی خود خو نمی‌کنند

باشد تو هم برو، به خدا می‌سپارمت