عزیزم قفل کردم نره تو پربازدید ها چون حوصله ندارم یکی یکی به اونایی که اصلأ اصل مطلب رو نفهمیدن و چسبیدن به حاشیه ها جواب بدم
من تاپیک زدم مامانم برام لباسای کهنه میاره و شوهرم زده انگشتم شکسته بازم انگار نه انگار از نامادری بدتره
طرف اومده میگه احترام مادر واجبه و آهش میگیرتت و فلان
من آدم نیستم ؟ چرا جوری رفتار میکنه که شوهرم علنا میگه من اگه نمیگرفتمت مونده بودی تو خونه بابات
چقدر منو شما شبیه همین تو مواردی
منم شوهرمو دوست ندارم
از اولش به دلم ننشست تا الان چند بار گفتم طلاقم بده ولی قبول نمیکنه میگه نمی‌دم
سک س باهاش برام زجر اوره
از بابت بچه‌هم باید بگم یه بچه چهار ساله دارم ولی پرخاشگر و عصبی امروز به بچم گفتم اگر بمیری یه شهرو شیرینی میدم
ببین تک تک کلماتت اشتباه ازش می‌باره
من چون خودم پدر و مادرم اینجوری بودن میگم
من سی سالمه
مامان بابام اختلاف داشتن
این از اون بد می‌گفت
اون از این
ناخودآگاه حس میکردم من باید تیم انتخاب کنم
ولی خب بزرگ که شدم گفتم من قطع‌کننده این چرخه باشم
۱۸ ساله‌ام بود
کتاب‌های فرزندپروری می‌خوندم
کتاب پروژه‌ی پدری رو می‌خوندم
الان دخترم چهارسال و نیمشه می‌بینمش کیف میکنم چقدر آرامش روان داره
چقدر به من و باباش اعتماد داره
نمیدونم حس میکنم من سختی کشیدم تا یاد بگیرم بچه‌هام رو درست تربیت کنم
الان که متنت رو خوندم یاد خودم افتادم
من نه کینه‌ای بودم
نه فضول نه هیچی دیگه
فقط پدر و مادرم فرزندپروری بلد نبودن
فکر می‌کردن بهترین پدر و مادر دنیان
ولی نبودن
اینکه تو تربیتش کم گذاشتی مشخصه،ولی خب ی چیزایی هم ژنتیکی و ذاتی هست هرکاری کنی درست نمیشه ولی اگه ببریش پیش مشاور نصف مشکلاتت حل میشه
ببین عزیزم
اول اینکه اصلااا فکر نکن اصلاح پذیر نیست خو
دوما مقصر مقداری همسرته که اخلاقش اینجوریه اما شما یک مدت سعی کن از بچت توقع خوب بودنو نداشته باشی
ببین برادرزاده ی منم ی کارای بدی می کرد که ادم فکر می کرد این بچه اصلاح پذیر نیست اما الان حدود هشتاد درصد بهتر شده
الان کاملتر میگم ببخشید
شما یه روانی هستی تاپیک هات رو که خوندم فهمیدم میای تاپیک میزنی و همینجور پلاسی اینجا به جای تربیت بچت من اتفاقی اومدم اینجا یهو دیدم اول تاپیک قبلی که اونهمه به مادرت حرف زدی حالا فرزندت خدا شفا بده به هممون که نیاز داریم
ببین برادر زاده منم هم کینه ای هم زرزرو هم لجباز خیلی رومخ ولی چون برادرمو همسرش باهم یکین اصلا نمیتونه زور بگه و فقط قهر میکنه داداش منم از ۶صبح تا ۸شب سر کار
اسی جان نمیخام قضاوتت کنم گلم
ولی اگه خودت طبق تاپیک قبلت که گفتی به مادرت توهین کردی وازخونه بیرون کردی اونم جلو دخترت ؛ خب بچت هم از خودت آموزش میبینه و الگو برمی‌داره.....
انشاالله مشکلت حل شه عزیزم
من بچه بودم بشدت وابستگی داشتم
یعنی بچه های فامیل میومدن خونمون باید منو هم با خودشون میبردن
علتش هم جو داغون خونمون بود
از خونمون متنفر بودم
پسرمنم مثل دخترته وای بنظرم اینا بچه هستن
ما باید صبوری کنیم متاسفانه منم مثل شما هستم ولی میدونم که ما مریضیم اینا بچه هستن
