خیلی ب بعضی از دوستام حسودیم میشه ی شوهر باسواد دارن باهم قبولی کشورهای توسعه یافته رو گرفتن یا سرمایه گذاری یا تحصیلی خلاصه یا رفتن یا دارن میرن
حالا من چی توعمرم ۱ دوست پسر نداشتم ۱دونه ها
ولی با اجبار خانوادم با ی کارگر داهاتی ک اومده بود تهران کارگری کار کنه با وام وقسط و...خونه خریدیم پدرمون در اومد
درسته ک گذاشت برم درس بخونم ولی ازهمه چیزم گذشتم
شوهر من حتی دیپلمشم‌نگرفته بهش میگم برو بگیر ۱سال مونده نمیره
الان‌پیمانکار شده پولاش برای داداششه
انتخاب مامانمه دیگه کاش شوهرمامانم میشد
عجب موردی
مثل تراکتور کارمیکنه از ۴ونیم صبح میره تا ۹شب من تنها
فک کن آرزو بدل موندم ک زود بیاد باهم بریم بیرون
ماشینمون رو هم ک فروخت هعییی اخلاقشم ک ریدس فقط داره زور میگه
اول کار باید این مقایسه ها رو میکردی نه حالا
کارگر دهاتی یعنی چی
عزیزم الان چند سالتونه دوتاتون؟
