خانوادم میگن خیلی دوسم دارن بدون من نمیتونن تو خونه بمونن و وقتی من خوابم بابام آه میکشه دلتنگم میشه
ولی حداقل جوری رفتار کردن که من الان به پوچی رسیدم و احساس بی ارزشی و اضافی بودن میکنم
حس میکنم اضافه ام و باید خودمو بکشم
مراقب عزت نفس بچه هاتون باشید
منم مثل تو
پیش مشاور برین شاید راه حلی داد
چیکار کردن؟
البته همه ما یه گم شده درون داریم و یه مدت به پوچی میرسیم اونم تنها با خودشناسی و خداشناسی به دست میاد وقتی خدا رو میشناسی و عاشقش میشی خودت دوست داری ولی متکبر نیست و احساس هیچ داری نه پوچی هیچی که باعث میشه من انسان سرکشی نکنم
توصیه میکنم استاد شجاعی گدش بده کارگاه شو قشنگ گوش کن شفای درون میگیری
حقیقتش اینه سعی کن خودتو بشناسی چون تا ندونی چی لازم داری همه چی برات بی معنیه
