یکماه و نیمه در ار تباطیم
اما فقط 3 بار همو حضوری دیدیم بیرون
همه چیزش اوکیه اخلاق و همه چی
فقط حس مردونه ازش نمیگیرم
نمیدونم چجوری بگم
انگار به دلم نشسته
مشاورم گفت به خودت فرصت بده
نمیدونم بازم ببینمش یا تموم کنم
اون خیلی دوسم داره خیلی زیاد
واقعا حسه بدیه
البته بهم گفته سر سفره عقد هم فهمیدی منو نمی خوای بگو نه من پشتتم
چطوری حس مردونه نمیگیری
یعنی چه کارهایی میکنه
چرا هیچکس نیست
وقتی به دلت نیست خودتو مجبور نکن
ولی منطقی هم فکر کن
بنظرم که آدم باشعوریه...بهش فرصت بده شاید ازش خوشت اومد
ببین همه چی فقط اخلاق خوب نیس
اینو یادت نره
خیلیا هستن که اخلاقشون خیلی خوبه اصن دو نفر جدا حیلی خوبن ولی باهم در کنار هم ترکیب جالبی نیستن
اگه به دلت نیس ردش کن باید به دلت بشینه یه کشش داشته باشی نسبت بهش تا بتونی ادامه بدی و به دوس داشتن ختم شه
آره دقيقا
از اون موقعی که می خوام بهش بگم ما نمیتونیم باهم باشیم میترسم
نمیدونم وابسته شدم یا دلم میسوزه یا چی
ولی خودش میگه اگه از ته دلت منو دوست نداری بگو نه
میگه وگرنه من دنیارم به پات بریزم به چشمت نمیاد
با خاستگار مگه بهم میزنن؟اون دوس پسر یا نامزد نبود؟
راس میگه بنده خدا
ینی چی دلم میسوزه تازه اول راهی یه ماه چیزی نیس ک بخای وابسته بشی با ترحم ک نمیشه زندگی کرد عزیزم
اگه نمیخایش نه به خودت ظلم کن نه به اون بنده خدا
نشد غصه نخور وقتش برسه یکی میاد تو زندگیت با تموم وجودت میخایش
هر چند الان تو یه ماه قرار نیس دوسش داشته باشیا جونت براش دربره فقط با ی کششی باشه برا ادامه دادن ک گویا شما این کششو ندارین
