بچه هات چند سالشونه؟
ایشالا همین امروز بمیره از دستش راحت شی
اگر شاغل بودی میتونستی دست بچه هات رو بگیری و از همه عالم و ادم مداخله گر اطرافت دور بشی خیلی خوب میشد،
درسته که زن و مرد هر دو
باید برای ساختن رابطه موفق تلاش کنند
اما
تحقیقات ثابت کرده در روابطی که
مردها رفتار درست با پارتنرشون رو بلدند،
صمیمیت بیشتری تو رابطه ایجاد میشه
چون رفتار زنها به اصطلاح "آینه ای" هست
یعنی وقتی رفتار درستی از پارتنرشون می بینند
این توجه و محبت رو به صورت
عشق مضاعف به طرفشون بر میگردونن
به خانوادت بگو نگران نباشین جدا نمیشم بیام پیش شما سر زندگیم میمونم به خاطر بچه هام
به نظر من یه بار دیگه بهش فرصت بده درون خودت
اصلا بهش نگو من بهت فرصت دادم ولی قبلش باهاش حرف بزن بگو تو پدر دو تا بچه ای اینا دست ما امانتن حقشون نیست تو این خونه پر از نفرت و حس بد و بد دهنی بزرگ شن
به من احترام بزار منم به تو احترام میزارم خواسته هاتو بهم بگو
مثل آدم رفتار کن تا حالا گند زدیم بیا از این به بعد درست رفتار کنیم اگه دیدی جواب نمیده بهش محل نده زندگیتو کن اونم به چشم یه نون بیار نگاه کن
راه و چاه یادم داد،اصل مرد شناسی ،چیزی که از بدو تولد باید یاد می گرفتم رو،بعد دوازده،سیزده سال اقتدارشکنی،تازه متوجه شدم جور دیگه باید زندگی مشترکم رو آغاز میکردن،ولی خوب جلو ضرر رو هروقت بگیری منفعت منم رو همین حساب رعایت میکنم و خیلی تاثیرات مثبت و پرآرامشی داشته،واقعا دست مریزاد به آقای حسینی
به خاطر همون بچه که پشت و پناهش خودت هستی. این مرد رو هم بی خیال باش و به این فکر کن تو این مدت که بچه ات یکم بزرگ می شه به مرور خودت مستقل کنی
تو ماشین دادی تو همون ماشین زن می‌بره
وقتی شاغلی از خودت عرضه داری چرا تحقیر این مرد. و تحمل می‌کنی
رابطه هم که ندارید بگو برو پی کارت فقط خرج بچت هاتو بده یا کلا جداشو ازش
شمام پیش بچه هات مقصر نیستی چون اونی که تعهد نداشته پدرشون بوده
منم ازهمین میترسم والا خانوادم نمیزارن مادرم بیچارم کرده فامیل خودشه برای اینکه جلوی اقوام پدریم که خواستگارهم داشتم ازشون ضایع نشه میخواد هرطورشده به هرقیمتی من بمونم پیش همه هم میگن مقصردخترخودمونه ابرو برام نزاشتن بااینکه میدونن توخونه ی من چه خبره جیک وپیک رومیدونن کوچکترین دعوایی روشوهرم به مادرخودم میرسونه خستم کردن نمیدونم به کجا فرارکنم ازدست اینا گاهی میگم تنها راه فرارمرگه ولی من اینقدر هم ادم ضعیفی نیستم باید راهی باشه
عزیزم دقیقا هم نظرم باشما ولی خانواده ی من برعکس فکرمیکنن چندسالیه بعدازدواج من مردسالارشدن درصورتیکه قبلا اینطورنبودن الان همش میگن زنه که زندگی رومیسازه زنه که ارامش میده به زندگی نمیگن این زن وقتی ازطرف مردزندگیش ردشد ویکی دیگه جایگزین شد به چه امیدی باید بمونه وقتی ارامش روازش گرفتن چه ارامشی داره اون بچه ای که بایدباحوصله تربیت بشه وقتی خودش حال خودش رونداره چطورمیتونه تربیت بچه وخونه رومدیریت کنه.اونا حتی میدونن جداهم بشم من به اونا احتیاجی نخواهم داشت چون کلا ادم منت کش وحقیری نیستم بخاطرپول هرحرفی روبشنوم میدونن من تحت هرشرایطی کارمیکنم اینا فقط طلاق دخترو ابروریزی میدونن عارشون میاد بگن دخترمون جداشده ولی حاصرن من خوردبشم ولی بمونم
