بچه ها به نظرتون دغدغه من خیلی چرته و حل میشه

من رشتم  که پرستاری خیلی ناراحتم می‌کنه بخاطر بچه بازی نشستم بخونم رشته بهتر قبول شم الآنم دارم ثانیه شماری میکنم این سه سال تموم شه بشینم دوباره بخونم برا کنکور ولی فقط دلم میخواد تموم شه این دوران از بس ته دلم خالی شده از بس اوضاع پرستاری خرابه از همه چیز بدم میاد من حق ندارم الان یک زن کی راحت داشته باشم چقدر برا کنکور خوندم الان هم حق ندارم یک نفس راحت بکشم  هیچ وقت دوست نداشتم تنها دغدغم ازدواج باشه همیشه دوست داشتم یک دختر مستقل باشم برا خودم زندگی کنم تلاش هم دارم میکنم همزمان با دانشگاه دارم میخونم برا کنکور تا پایم قوی سه ولی میترسم میترسم از آینده راه انصرافم ندارم به هزار دلیل بچه ها برام دعا کنید شل نشم دعا کنید کم میارم دعا کنید یک بارم شده تغییر کنم و از آخر بودن در بیام من همیشه تنبل ترین آدم روی زمین بودم همیشه دیر راه میوفتم تو همه چی همیشه اون آدم مزخرفم که آخر همه میرسه ودیر تر از بقیه می‌فهمه استادامون می‌گفت شما نباید خودتونو با یک پزشک مقایسه کنید وقتی یک بچه ۱۶ ۱۷ ساله سر میده و درس میخونه ومیفهمه پس حقشه پولدار شه و پزشک باشه درسته من دیر فهمیدم من دیر به خودم اومدم سیلی دنیا رو هم خوردم