اونقدر شکستم که این سکوتم و تنهایی شده پناهگاه امنم
به جایی دیدم نوشته بود سکوت صدای خداست
اما اگه بخوامم حرف بزنم گریه نمیذاره
به خاطر همین مهر سکوت زدم ب لبهام
قلبم شکسته قایمش کردم از بقیه
اتگار تو کوچه پس کوچه های خلوت خودم تنهایی راحت ترم ...
اون بیرون جایی که هر چقدر هم حرف بزنم کسی نمی فهمه
انگار کسی زبون منو بلد نیس