سلام بچه ها، گاهی اوقات دلم میگیره از این نوع تاپیکا میزنم. چون خارج از این سایت جای دیگه ای ندارم واسه صحبت کردن. دوستان من همیشه خیلی دختر خشکی بودم. از لحاظ لباس و آرایش، طبق مد روز پیش میرفتم ولی عقایدم کهنه بود. یادمه تو دوران دانشجوییم اون سالا، من هرگز روی خوش به پسرا نشون ندادم. بینشون یه پسر خیلی خوب بود که خیلی سعی کرد با من حرف بزنه، اما من هیچوقت باهاش حرف نزدم. دلیلم هم این بود که دختر باید سنگین باشه، کلا تعریف درست و حسابی از سنگین بودن نداشتم. کم کم بزرگ شدم دیدم عههه چقد تنها شدم. تا این سن هیچ پسری وارد زندگیم نشده، با اینکه خیلی از پسرا خوب بودن، من هم دختر بدی نبودم. میشد الان تنها نباشم... الانم دیگه نزدیک به ۳۰ سالمه. و هیچ پسری که سنش به من بخوره نیس. الانم گاهی میرم دانشگاه، همه ی دخترا یکیو دارن. من واقعا باخت دادم
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
لباس و هیکل و پوست اوکیه، ولی من همه ی اینا رو هم برم بلد نیستم ارتباط برقرار کنم، اصلا نمیدونم باید چی بگم. اولش شده یکی جذب ظاهرم بشه ولی بعدش که هیچ حرکتی از من ندیده , رفته... بلد نیستم😕
فوقش سرگرم میشدین میرفت، ما اصلا اهل ریسک نبودیم، ولی کاش یه ریسک نه خیلی پرخطر، ولی یه ریسک معقول ...
آره دیگه مثلا من تو دانشگاه می دیدم که خیلی از دخترا پشت سر هم رل میزدن طرفشونم میرفت با یکی دیگه اینا اصلا براشون مهم نبود. تازه خیلی هم شاد و شنگول بودن. فورا میرفتن با یکی دیگه و همینطوری بعدی. من خودم اینطوری نیستم