سلام خانما.منو همسر ده سالی هست ازدواج کردیم.مردی هست ک همه جوره در اختیار خانوادست.هر روز و هر ساعتی هر چی ازش بخام نه نمیاره.همسرم درآمد چندانی نداشت پس انداز رو بلد نبود.من شاغل بودم خیلی ساپورتش کردم و از درآمدم پس انداز میکردم.از طرف محل کارش یه سری زمین دادن ک تونست با پس اندازم بخره .باز کار کردیم و زمین رو ارزشمندتر کردیم با مجوز و این حرفا و به نام همسرم هست.خودش گفت اولین خونه ای که بخرم ۶ دانگ به نامته فعلا مستاجر باشیم که من زمین رو روش کار کنم سود بده. حالا برای اولین بار پس اندازی جور شده ک یه ماشین بخره چون ماشینمون خیلی مستهلک شده.گفتم به نام من کن میگه یه وسیلست به نام خودم باشه.طرح حمایت از مادرانم خودرو ثبت نام کن ک اسمت نسوزه.میگم آخه چه حرفیه تو خودتو چلوندی بعد این همه سال پول یه ماشین درومده چرا بهانه میاری.
خلاصه ک ناراحت شدم ازش گفتم مثل اینکه میخای همه چیز به نام خودت باشه خونه ای ک معلوم نیس چند سال دیگه بخری میگی به نام تو ماشین رو که نقده میگی نمیکنم.۳ دانگ زمین رو به نامم کن میگه ۶ دانگش نکردم هنوز بزار چند تیکه نشه راحت تر کاراشو انجام بدم.
بازم یادآور میشم ک همسر من بین دوست و آشنا تکه رفتاراش به تازگیم آزمون وکالت قبول شده میگه هر چی دربیارم جونا دلا ب پای خونوادم میریزم، ولی این رفتارش برام توجیهی نداره.از طرفی میگم ماشین رو قراره از دوستش برداره شاید سختشه بعد ۱۰ سال بگه به نام خانمم بزن.ولی یاد شاغل بودنم میکنم و کمکام و اینکه بخاطر بچه این همه سال خونه نشین شدم دلم میسوزه.من از گردش و پوشاکم میگذشتم میتونستم پس انداز کنم.تا ۹ ماهگیمم سرکار رفتم با اون اوضاع بارداری.
شما جای من باشید چیکار میکنید کوتاه میاید و صبر میکنید تا خرید خونه یا میختونو محکم میکوبید؟
عذر میخام ک طولانی شد مرسی ازینکه وقتتون رو برای من گذاشتید.
