بنظرتون علت شکاک بودن مردان چیست

بنظرم همسری که شکاکه ، از یه طرد شدگی و ناامنی عمیق دوران کودکی در رنجه و در بزرگسالی از ترس طرد شدن از سوی همسر سعی در کنترل کردن همسر پیدا میکنه ، در حالی که مشکل در درون خودشه و نیاز به روانکاوی عمیقی داره.

زندگی کردن با اینجور افراد خیلی سخته .

ما تو فامیل دو نمونه اش و داریم. یکیش آقاهه مادر خیلی بدرفتاری داشته و تو خونه شون زن سالاری بوده و این اقا هم الان برعکس هی به زنش گیر میده و می خواد یه جورایی قدرت هودش و به رخ بکشه. یعنی ربشه در گذشته اش داره.

یه نمونه دیگه هم هست آقاهه خیلی زشته و خانمش عین فرشته ها زیباست. و این چپ و راست بهش گیر میده که این کارو نکن این کار و بکن.و خانومه 500 تا خواستگار داشته قبلش. اقاهه همش تو توهم از دست دادن خانمشه. و چون کمبود داره همش زنش و تحقیر میکنه و مدام میگه چرا اونجا لبخند زدی. چرا به مادرت اونطوری گفتی.چرا جلو برادرت اونطوری بودی و... خلاصه دیوونه کرده زنش و.

ی علتش میتونه اتفاق یا خاطره ای تلخ تو تجربیاتش نسبت ب شکاکیت باشه یا میتونه همون مثال خودمون ک کافر هم را ب کیش خویش پندارد باشه،یا اینکه از سابقه ی خود طرف مقابل باعث شک و بدبینی بشه 

یک درصدش برمیگرده به جامعه و افراد بیرون چون به افراد بیرون اطمینان نداریم گاهی بهم شک میکنیم 

به نظرم اگر مردی از اول شکاک باشه ربطی به مخفی کاری همسر و...نداره اما اگر پس از مدتی شکاک بشه احتمالش هست که یک رفتار ناخوشایند دیده

در کل بعضس از مردا از اول همینطورن زیادی حساسن شاید اطمینان داشته باشن به شما ولی خیلی حساس هستن حالا یا ترس از دست دادن یا حسادت ویا ...باعثش میشه به نظرم مخافت باهاشون اوضاع رو بدتر میکنه بهترین کار اینه مخالفت نکنیم تا حد امکان سعی کنید رعایت کنید تا باعث ایجاد شک نشه ویا اگر شکی هم هست برطرف شه یا حداقل بدتر نشه 

کاش میگفتید چه رفتاری داره باهاتون

من خودم از این مورد رنج میبرم.متاسفانه تنها موردی هست ک زیاد پاسوزش شدم.هنوز دلیل قطعی واسش پیدا نکردم.چون دلایل بسیاری داره

بنظرمن اگه ب ریشه یابی بپردازیم.خیلی سخته درموردش صحبت کردن.چون هم محیط خانواده هم محیط اجتماع.هم سبک زندگی.هم اختلال وسواس فکری یا پارانویید تو شکاک بودن فرد تاثیر داره

شکاک بودن در هرشخصی فرق میکنه بنظر من.یکی هست بقول دوستان بعد از ازدواج با گذر زمان شکاک بودن.ک این ممکنه دلیلش خودما باشیم.یکی هم هس از همون اول شکاک بوده و ریشه دردرون خانواده یا خود فرد داره.یکی هست شکش شاید فقط روی ی موضوع حالا فردخاصی یا جای خاصی یا چیز خاصی باشه ک قابل حله.ولی متاسفانه بعضیا هستن ک درهمه امور زندگی و در همه شرایط این شکاک بودن رو دارن.ک باید درمان بشن

شک یه بیماریه که عین خوره میفته بجونت و از جاهایی مثل مخفی کاری سوء استفاده میاد البته ریشه در نوجوانی و جوانیه فرد و ریشه در تربیت و خانواده فردم داره 🤔🤔🤔

انصافا من هرچی مرد شکاک دیدم بعدش گند کارشون بالا اومده خودشون سر و گوششون جنبیده.

من فکر می کنم که شک بیماری هست و ادم هایی که شک دارن مریض هستن و خوب نمیشن

من که نمیتونم تحمل کنم. چون از خودم مطمئنم و با این کارشون به غرورم و شخصیتم توهین میشه. هر کسی باطرفش یه مدت کوتاهیم معاشرت کنه خیلی چیزها معلوم میشه. اینکه واقعا دل پاک و نجیب هست یا نه. پس اگر شک بی جا داره که واقعا بیماریه و آزار دهنده و مخربه اگر هم بعد از یه مدت شک ایجاد میشه حتما نکته ابهام زیادی ایجاد شده توی اون مدت. اما شده خودم به طرف مقابل شک کنم چون بعد از یه مدتی نقطه ابهام و جوابهای سرکاری زیاد دیدم و شنیدم. در حالت کلی اعتماد وقتی از بین بره شک به وجود میاد. اما اگر بیجا باشه واقعا بیماریه و نمیشه کاریش کرد.

🔔 زنگوله ی افکار منفی 🔔

می‌گویند آقا محمد خان قاجار علاقه خاصی به شکار روباه داشته.

تمام روز را در پی یک روباه با اسبش می‌تاخته تا جایی که روباه از فرط خستگی نقش زمین می‌شده.

بعد آن بیچاره را می‌گرفته و دور گردنش، زنگوله‌ای آویزان می‌کرده.

 در ‌‌نهایت هم ر‌هایش می‌کرده.

تا اینجای داستان مشکلی نیست. درست است روباه مسافت، زیادی را دَویده، وحشت کرده، خسته هم شده، اما زنده و سالم است. هم جانش را دارد، هم دُمش را. پوستش هم سر جای خودش است. می‌ماند فقط آن زنگوله!...

از اینجای داستان، روباه هر جا که برود یک زنگوله توی گردنش صدا می‌کند. دیگر نمی‌تواند شکار کند، زیرا صدای آن زنگوله، شکار را فراری می‌دهد.

بنابراین «گرسنه» می‌ماند. صدای زنگوله، جفتش را هم فراری می‌دهد، پس «تنها» می‌ماند. از همه بد‌تر، صدای زنگوله، خود روباه را هم «آشفته» می‌کند، «آرامش»‌اش را به هم می‌زند.

 دقیقا این‌‌ همان بلایی است که انسان امروزی سر ذهن پُرتَنشِ خودش می‌آورد. دنبال خودش می‌کند، خودش را اسیر توهماتش می‌کند. زنگوله‌ای از افکار منفی، دور گردنش قلاده می‌کند.

بعد خودش را گول می‌زند و فکر می‌کند که آزاد است، ولی نیست.

 برده افکار منفی خودش شده و هر جا برود آن‌ها را با خودش می‌برد. آن هم با چه سر و صدایی، درست مثل سر و صدای تکان دادن پشت سر هم یک زنگوله...

علت های متفاوتی می تونه داشته باشه 

1) تجربیات منفی ای از خیانت که در اطرافیانش دیده

2) بیماری روانی پارانوئید که مثل وسواس فکری همه اش بد بین هستن

3) گاهی هم به قول معروف کافر همه را به کیش خود پندارد!! مثلا مردی که مدام در حال خیانت های پناهی به زنش هست ، هم خودش رو داره می بینه ، هم زن هایی که مثل خودش دارن خیانت می کنن ! پس فکر میکنه همه مثل خودشن و به همه بد بینه

نهایتا هم بعضی ها واقعا شک بیجایی ندارن ... دلایل کاملا عقلانی و منطقی دارن و متاسفانه حق دارن و طرفشون داره خیانت می کنه.... یعنی همیشه هم بدبینی و اشتباه نیست .... گاهی فقط کشف حقیقته

بعضی وقتام علت شک و بدبینی برمیگرده ب مصرف شیشه؛ک فرد معتاد زندگی رو ب کام همسرش تلخ میکنه

امان از اعتیاد ک ریشه خیلی از خانواده هارو سوزونده