**طلاق همیشه سخت و تلخه،** اما گاهی بهترین راهه اگه زندگی واقعاً به بنبست رسیده.
وقتی محیط خونه پر از دعوا، بیاحترامی یا ناامنی باشه، طلاق برای آرامش کودک و مادر بهتره.
اما اگه فقط از روی احساس یا فشار بیرونی باشه، بهتره دوباره فکر کنی.
در هر صورت، استقلال مالی و روحی بعد از طلاق خیلی مهمه.
-برای ازدواج هیچ وقت عجله نکن!
هر کسی شرایطش متفاوته. باید اول خودت رو پیدا کنی، زخمها رو التیام بدی و رو پای خودت وایسی.
- **حداقل تا یک سال** خیلیها توصیه میکنن حداقل ۶ ماه تا یک سال به خودت فرصت بده تا آروم بشی و با شرایط جدید کنار بیای.
- **به فکر بچهات باش:**
دختر کوچولوت وابسته بهته و باید براش وقت بذاری تا حس امنیت کنه.
ازدواج شتابزده ممکنه براش استرسزا باشه.
با وجود بچه، تو خونه پدر و بدون استقلال مالی
- **سختترین بخش کار نداشتن استقلال مالیه.**
سعی کن حتی با کار کوچک، درآمدی برای خودت داشته باشی.
- **قوانین خونه پدری (مثل ممنوعیت بیرون رفتن)**
باعث میشه حس خفگی بگیری و روحیت خراب بشه. اگه میشه کمکم دنبال راهکاری برای استقلال باش، حتی اگه شده با یادگیری یه هنری، مهارتی یا کار آنلاین.
- **وابستگی شدید دختر به مادری که تو خونه پدر و مادر زندگی میکنه:**
بچهها به شدت شرایط روحی مادر رو دریافت میکنن. آرامشت برای اون مهمتر از هر چیزیه.
خلاصه که - طلاق اگه ناگزیره، خوبه؛ اما با آمادگی روحی و مالی.
- ازدواج بعد از طلاق رو تا وقتی خودت رو پیدا نکردی و دخترت آماده نشده، عقب بنداز.
- سعی کن دنبال استقلال مالی باشی. این تنها راه نجات و آزادیته.
- شرایط خونه پدری موقتیه؛ با امید و تلاش برنامه بریز برای مستقل شدن.
- با دخترت زیاد صحبت کن، بهش محبت کن و آرومش کن.